Email |  Print | RSS | Comment |  

 Email |  Print

Dinsdag, 10 Aug 2010 | Brookings.edu | Door Barry Rubin en Crethi Plethi

Opiniepeiling Onder Arabische en Noord-Afrikaanse Moslims Laat Schokkende Resultaten Zien

De resultaten van deze opiniepeiling geven aan dat er een grote kloof bestaat tussen het Midden-Oosten zoals het werkelijk is en het Midden-Oosten zoals veel Westerse politici en de Westerse media het ons voorspiegelen. Met als gevolg dat het Midden-Oosten net zolang onbegrepen en onrustig zal blijven zolang de Westerse diplomatie en politiek zich niet realistisch bezighouden met de werkelijke situatie in het Midden-Oosten, de radicale elementen in de Islam en de dictatoriale, terrorisme ondersteunende moslimstaten.

Op donderdag 5 augustus 2010 heeft het Amerikaanse Brookings Instituut haar jaarlijkse opiniepeiling, gehouden onder Noord-Afrikaanse en Arabische moslims, gepubliceerd. Deze peiling laat in vergelijking met voorgaande jaren enkele verontrustende verschillen zien waar de Westerse politici, journalisten en academici maar beter notie van kunnen nemen.

De opiniepeiling is uitgevoerd door Shibley Telhami^[1] onder 3.976 inwoners uit Egypte, Saoedi Arabië, Marokko, Jordanië, Libanon en de Verenigde Arabische Emiraten gedurende de periode van 29 juni tot en met 20 juli en wordt elk jaar in samenhang met Zogby International geproduceerd.

Enkele opvallende feiten uit het onderzoek zijn:

1. Een drastische teruggang in populariteit van Barack Obama onder moslims in het Midden Oosten en Noord-Afrika.

2. De toegenomen populariteit van radicale Islamistische- en revolutionaire regeringsleiders. Slechts een enkele gematigde Arabische leider komt voor in het rijtje van populaire leiders. Hoe kan er vrede komen in het Midden-Oosten als de bevolking er zoveel radicale denkbeelden op na houdt?

3. De constante anti-Israëlische houding onder de gemiddelde moslim in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. De gemiddelde moslim in Marokko, Egypte, Jordanië, de Verenigde Arabische Emiraten en Saoedi Arabië ziet Israël zelfs als een bedreiging voor hun eigen landen, iets wat met geen enkele rationaliteit te verdedigen is. Blijkbaar zien ze Israël niet alleen als de moordenaars van Palestijnen, maar ook als een gevaar voor het gehele Midden-Oosten en de Islam in het algemeen.

4. En een Iran in het bezit van nucleaire wapens wordt inmiddels gezien als een zegen voor het Midden-Oosten in plaats van een bedreiging.

En dan moeten we nog in ogenschouw nemen dat dit onderzoek in, als enigzins gematigd bekend staande islamitische landen (met Westerse invloeden), is uitgevoerd. Zouden landen als Iran^[2], Syrië^[3], Soedan^[4] en Libië^[5] in het onderzoek betrokken zijn dan zouden de uitkomsten wellicht nog extremer uitgevallen zijn.

Dit onderzoek bevestigd wat elke Midden-Oosten kenner weet:
– er heerst een algemeen aanvaarde vijandelijkheid tegenover Joden in het algemeen en Israël in het bijzonder onder moslims in Noord-Afrika en het Midden-Oosten (Marokko valt op met hoge scores op anti-Israëlisch sentiment).
– er is een sterke opkomst van het revolutionaire islamisme (radicale, politieke en ideologische islam) waar te nemen in het Midden-Oosten, Turkije en in Noord-Afrika onder moslims.
– (on)uitgesproken steun voor terrorisme tegen Israël; (on)uitgesproken steun voor terrorisme en oorlog tegen de USA en NATO troepen in Irak en Afghanistan; anti-Westerse en anti-democratische sentimenten.

En er zijn meer factoren die er voor zorgen dat dit verontrustend is. Als men namelijk het voorgaande in ogenschouw neemt en doorziet dat als de gemiddelde inwoner in landen als Marokko, Egypte en Jordanië zo denken, hoe kan men dan verwachten dat er ooit sprake kan zijn van vrede, stabiliteit en rust in het Midden-Oosten? Of dat nu Israël, Gaza, Syrië of Libanon betreft. Het lijkt erop alsof men zich alleen druk wil maken over het Israëlisch-Palestijns vraagstuk, de Amerikaanse politiek voor het Midden-Oosten en de Westerse invloeden op de Islam.

Terwijl er zoveel andere zaken zijn waar de inwoners van landen als Saoedi Arabië, Egypte, Marokko, de Verenigde Arabische Emiraten en Libanon zich druk over zouden kunnen maken in het Midden-Oosten:

1. De rechten van minderheden zoals Koerden, Alawieten, Berbers, Kopten, Libanese christenen en christelijke Palestijnen.

2. Armoede, corruptie, gebrek aan democratie, onderdrukking en vrouwenrechten.

3. Terroristische aanslagen van radicaal Islamistische en extremistische groeperingen op moslims in Irak, Afghanistan, Egypte, Libanon, Turkije en Saoedi Arabië.

4. De tegenstellingen tussen Soennieten en Sjiieten; tegenstellingen tussen het Arabisch-Nationalisme en islamisme; tegenstellingen tussen de gematigde islam en de fundamentalistische islam; tegenstellingen tussen democratische leiders en dictators; tegenstellingen tussen een moderne samenleving en de traditionele middeleeuwse cultuur; tegenstellingen tussen de rijke elite en arme massa’s wat weer radicaliseert; enzovoort…

Als de gemiddelde Europeaan beter zou begrijpen hoe de gemiddelde moslim in het Midden-Oosten en Noord-Afrika denkt over allerlei zaken, dan zou men ook beter kunnen begrijpen hoe het kan gebeuren dat moslims over de hele wereld hebben staan juichen toen er 2974 doden vielen bij de aanslagen op het World Trade Center in 2001. En waarom er aanslagen plaatsvinden die niets van doen lijken te hebben met de Irak-oorlog en de Westerse coalitie troepen, aangezien sjiieten soennieten opblazen en soennieten sjiieten opblazen. En waarom dictators overleven in het Midden-Oosten zonder dat dit aan de kaak gesteld wordt door de meer gematigde leiders van islamitische buurlanden. En waarom er zoiets kan plaatsvinden als de Gaza Freedom Vloot met militante Turkse activisten aan boord die slechts één doel hebben, en dat is Israël in een kwaad daglicht stellen, en niet het brengen van hulpgoederen aan de Gazaanse bevolking. En waarom Israëlische militairen beschoten worden door Libanese troepen, terwijl ze routine werkzaamheden uitvoeren aan de grens op hun eigen stukje grond. En waarom Israël, wat het ook doet, de schuld krijgt van alle problemen in het Midden Oosten, net zoals de Joden de schuld kregen van alles wat verkeerd ging in deze wereld zelfs toen Israël nog niet eens was gesticht.

We hebben enkele opvallende resultaten voor u uitgelicht en publiceren deze hieronder.

Verenigde Staten en het Midden-oosten: Hoe omschrijft u uw houding tegenover de Midden-Oosten politiek van de Obama regering?

In 2009 was 51% nog hoopvol gestemd over Obama’s Midden-Oosten politiek. In 2010 is dit gedaald naar 16%. En 63% geeft aan nu ontmoedigd te zijn door Obama als het gaat om zijn keuzes voor het Midden Oosten.

Verenigde Staten en het Midden-oosten: Als u terugkijkt op het afgelopen jaar, in welk beleid van Obamas regering bent u het meest teleurgesteld?

Maar liefst 61% is het meest teleurgesteld door Obamas Israël/Palestina beleid. Terwijl toch gezegd kan worden dat Obama zich minder loyaal heeft opgesteld richting Israël dan alle voorgaande presidenten van Amerika. Op ruime afstand volgt Irak met 27%.

Het Arabisch-Israëlisch Conflict: Welke van de volgende zinnen weerspiegelt het meest uw mening over de vooruitzichten voor een blijvend vredesakkoord tussen Israël en de Palestijnen?

Van alle ondervraagden denkt 54% dat dit nooit zal gebeuren en 40% denkt dat dit onvermijdelijk zal zijn, maar dat het nog enige tijd zal vragen. Slechts 4% ziet het ook daadwerkelijk gebeuren binnen de komende 5 jaar.

Het Arabisch-Israëlisch Conflict: Met wie sympathiseert u het meest in het onderlinge Palestijnse conflict?

7% voelt sympathie voor Fatah en 13% sympathiseert met het terroristische en radicaal islamistische Hamas. En maar liefst 70% sympathiseert met beide partijen.

Het Arabisch-Israëlisch Conflict: Gekeken naar het Israëlisch-Palestijnse vraagstuk, welke van de volgende zaken is het meest belangrijk voor u (ervan uitgaande dat ze allemaal belangrijk kunnen zijn)?

Het stichten van een eigen Palestijnse staat is het meest belangrijk voor 46% van de ondervraagden. 31% vindt Arabische zeggenschap over Oost-Jeruzalem het belangrijkst en 21% vind het Recht op Terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen het belangrijkst.

Empathie: Wanneer u naar een film of programma over de Holocaust kijkt, welke van de volgende gevoelens ervaart u het meest?

59% staat het tegen, omdat ze het gevoel hebben dat de Holocaust sympathie brengt in het voordeel van Israël en de Joden ten koste van de Palestijnen en Arabieren. 29% geeft aan gemengde gevoelens te hebben en slechts 3% voelt met het leed van de Joden onder de Nazis mee.

De vorige vraag, maar dan uitgesplitst per land. Empathie: Wanneer u naar een film of programma over de Holocaust kijkt, welke van de volgende gevoelens ervaart u het meest?

Opvallend zijn de hoge negatieve scores in Marokko en de Verenigde Arabische Emiraten, respectievelijk 85% en 99% staat het tegen om naar een programma te kijken over de Holocaust. (KSA= koninkrijk van Saoedi Arabië; UAE= Verenigde Arabische Emiraten)

Het Arabisch-Israëlisch Conflict: Wanneer u Palestijnse slachtoffers ziet in het Arabisch-Israëlisch conflict, welke twee van de volgende opties omschrijft uw gevoelens het best?

59% geeft aan het meest empathie te voelen met de Palestijnse slachtoffers; 47% heeft wraakgevoelens jegens Israël; 35% voelt zich machteloos; en dan zijn er nog die boos zijn op de Arabische regeringen (21%), op de Amerikaanse regering (16%) en op de Palestijnse leiders (12%). Slechts 1% vindt dat de Palestijnen zelf verantwoordelijk zijn voor het leed die ze ondergaan.

De vorige vraag, maar dan uitgesplitst per land. Empathie: Wanneer u Palestijnse slachtoffers ziet in het Arabisch-Israëlisch conflict, welke twee van de volgende opties omschrijft uw gevoelens het best?

De Marokkaanse ondervraagden (78%) voelen het meeste empathie met de Palestijnse slachtoffers in het conflict, gevolgd door Saoedisch met 60%.

Het Arabisch-Israëlisch Conflict: Wanneer u Israëlische slachtoffers ziet in het Arabisch-Israëlisch conflict, welke twee van de volgende opties omschrijft uw gevoelens het best?

Slechts 3% van de ondervraagde moslims in het Midden-Oosten en Noord-Afrika heeft empathie met de Israëlische slachtoffers. Daarnaast vindt 59% dat de Palestijnen terecht wraak hebben genomen en is 35% boos op de Israëlische leiders. Maar liefst 75% vindt dat de Israëliërs het aan zichzelf te danken hebben en slechts 1% van de ondervraagden is boos op de Palestijnse leiders.

De vorige vraag, maar dan uitgesplitst per land. Empathie: Wanneer u Israëlische slachtoffers ziet in het Arabisch-Israëlisch conflict, welke twee van de volgende opties omschrijft uw gevoelens het best?

Wat opvalt is dat er bij Marokko geen percentage op te geven valt waar het gaat om empathie met Israëlische slachtoffers, daar waar de andere landen nog enkele procenten aan empathische gevoelens jegens Israëlische slachtoffers laten zien. In bijna alle landen vinden de inwoners dat Israël het aan zichzelf te wijten heeft als er Israëlische slachtoffers te betreuren zijn.

Iran: Er is internationale druk op Iran om het nucleaire programma te beperken. Wat vindt u? Iran heeft vredelievende bedoelingen; Iran streeft naar nucleaire wapens.

92% vindt dat Iran recht heeft op een eigen nucleair programma als ze daarmee alleen vredelievende bedoelingen hebben en 70% vindt dat ook nog als Iran daarnaast wel nucleaire wapens wil maken. Slechts 27% vindt dat Iran gestopt moet worden als ze nucleaire wapens wil maken.

De vorige vraag, maar dan uitgesplitst per land en beantwoord door de 70% die vindt dat Iran nucleaire wapens mag maken. Iran: Er is internationale druk op Iran om het nucleaire programma te beperken. Wat vindt u? Iran streeft naar nucleaire wapens.

84% van de Marokkaanse ondervraagden vindt dat Iran recht heeft op een eigen nucleair programma ook al maken ze daarmee nucleaire wapens, gevolgd door Egypte met 81%.

Iran: Als Iran nucleaire wapens maakt, wat is dan het meest voor de hand liggend gevolg voor het Midden-Oosten? Ook deze vraag is beantwoordt door de 70% die vindt dat Iran nucleaire wapens mag maken.

Alleen Egyptenaren (69%) en Marokkanen (54%) denken dat het een positief effect zal hebben op het Midden-Oosten; Jordaniërs (58%), Saoedisch (52%), Libanezen (59%) en Arabieren uit de VAE (77%) zijn negatief gestemd over een nucleair Iran.

Wereldbeeld: Noem twee landen die u als de grootste bedreiging voor uzelf ziet?

Met deze vraag wordt het algemene vijandbeeld onder moslims in het Midden-Oosten en Noord-Afrika wel bevestigd. Maar liefst 88% ziet Israël als een directe bedreiging voor zichzelf, gevolgd door de Verenigde Staten met (77%), terwijl de echte schurkenstaten als Syrië en Iran slechts 1% en 10% scoren als bedreiging. Er valt geen enkele rationele verklaring te geven waarom inwoners van een land als Marokko zich bedreigd zouden moeten voelen door een land als Israël, tenzij ze vinden dat Marokko Israël zou moeten aanvallen.

Wereldbeeld: Noem twee landen waarvan u denkt dat zij de meeste vrijheid en democratie voor hun eigen inwoners hebben.

Ook opvallend dat de inwoners hun eigen landen niet noemen als het gaat om vrijheid en democratie. Het bewijst eens te meer dat de gemiddelde Arabier en Noord-Afrikaan gewend is aan enige vorm van theocratisch totalitarisme. De landen die genoemd worden zijn allen Westerse landen: Frankrijk (47%), USA (27%), Duitsland (23%), Canada (15%), Japan (13%); Zwitserland (12%); Engeland (11%); Zweden (9%); Italië (8%).

Wereldbeeld: Welke wereldleider (buiten uw eigen land) bewondert u het meest?

Het is opvallend dat in de uitkomsten van deze vraag, op een enkele uitzondering na, slechts radicale, revolutionaire en/of Islamistische leiders als bewonderingswaardig worden gezien. We kunnen ons ook niet aan de indruk onttrekken dat er een verband is tussen populariteit in het Midden-Oosten en verzet tegen Israël en de USA. Daarnaast zien we ook dat terroristen als Osama Bin Laden en dictators als Saddam Hoessein nog steeds populair zijn onder moslims. De lijst: De Turkse premier Recep Tayyip Erdogan (20%) wiens populariteit enorm is toegenomen sinds zijn verbale aanval op de Israëlische president Peres in Davos (febr. 2009) en sinds de Gaza Freedom Vloot; Venezolaans president en neo-revolutionair Hugo Chavez (13%), bekend vanwege zijn anti-amerikanisme; Iraans president Mahmoud Ahmadinejad (12%), geroemd in het Midden-Oosten vanwege zijn Joden-haat; Terroristen-leider van Hezbollah, Hassan Nasrallah (9%); De Syrische dictator Bashar al-Assad (7%); Frans president Nicolas Sarkozy (6%); Al-Qaeda leider en verantwoordelijk voor de 9/11 aanslagen, Osama Bin Laden (6%); Voormalig Frans president Jacques Chirac (4%); Sheikh M. Bin Zayed (4%)^[6]; President van Egypte, Hosni Mubarak (4%); Sheikh M. Bin Rashed (3%)^[7]; Voormalig dictator van Irak, Saddam Hussein (2%).

Identiteit: Wanneer uw regering beslissingen neemt, moeten zij deze dan vooral baseren op wat goed is voor…

Baseren op wat goed is voor… Moslims (39%) gevolgd door eigen land (31%), Arabieren (23%) en slechts 5% denkt aan de rest van de wereld. Ik denk dat Pechtold, Halsema en Cohen hier weer het zwijgen op zullen doen. Mij klinkt het in de oren als “eigen religie, land en ras eerst.” Een term die hier in Europa afkeurend in de rechts-extremistische hoek wordt geschaard (ook door moslims in Europa).

De vorige vraag, maar dan uitgesplitst per land. Identiteit: Wanneer uw regering beslissingen neemt, moeten zij deze dan vooral baseren op wat goed is voor…

Opvallend wederom de Marokkaanse score, maar liefst 64% wil dat beslissing genomen worden die goed zijn voor moslims. Libanon valt met 5% daar wat buiten aangezien zij een grote christelijke bevolkingsgroep hebben.

Identiteit: Welke van de volgende is uw meest belangrijke identiteit?

Voor 39% is dat het moslim zijn, gevolgd door nationaliteit (32%), Arabier (25%) en als laatste wereldburger (4%).

De vorige vraag, maar dan uitgesplitst per land. Welke van de volgende is uw meest belangrijke identiteit?

Ook hier is de score van de Marokkaanse ondervraagden opvallend: voor 61% is het moslim zijn de belangrijkste identiteit op ruime afstand gevolgd door de Saoedisch met 47%. Als men de vorige opvallende scores van de Marokkaanse ondervraagden meeneemt in de analyse, kan men zelf wel enig verband ontdekken in de verschillende resultaten (lees: islam en anti-Israel houding).

Wie het gehele onderzoek wil inzien kan deze hier downloaden.

Noot:

[1] Shibley Telhami is Anwar Sadat professor voor Vrede en Ontwikkeling aan de Universiteit van Maryland en non-resident senior fellow bij het Saban Centrum voor Midden-Oosten beleid bij Brookings.

[2] De Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad is berucht als holocaust-ontkenner en joden-hater. Hij heeft meerdere malen opgeroepen tot totale vernietiging van Israël. De Westerse wereld en Israël vrezen het moment dat deze genocidale man nucleaire wapens tot zijn beschikking krijgt. Hij gelooft dat de eindtijd aangebroken is en dat het zijn taak is om de wederkomst van de islamitische messias (de Mahdi) te bespoedigen. Na de Iraanse presidentsverkiezingen van 2009 heeft hij de Groene Revolutie (de roep van de Iraanse bevolking om meer vrijheden) met harde hand en veel geweld de kop ingedrukt.

[3] De Syrische president Bashar al-Assad is een wrede dictator tegenover zijn eigen bevolking (minderheden en dissidenten) en voorziet Hezbollah van wapens en training zodat zij hun terroristische activiteiten tegen Israël kunnen voortzetten. Syrië wordt verantwoordelijk gehouden voor de bomaanslag op de populaire Libanese president Rafik Hariri in 2005, daarnaast rekent men Syrië tot de Midden-Oosten As van het Kwaad (samen met Iran). De Verenigde Staten verdenken Assad tevens van steun aan al-Qaeda groeperingen in Irak.

[4] Omar al-Bashir is president van Soedan. Hij wordt verantwoordelijk gehouden voor de genocide in Darfur, gepleegd door het Soedanese leger en islamitische milities. Al-Bashir vocht aan Egyptische zijde mee in de Jom Kipoeroorlog van 1973 tegen Israël. Er loopt een internationaal arrestatiebevel tegen hem van het Internationaal Strafhof in Den Haag voor oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid.

[5] Muammar al-Ghaddafi is al sinds 1970 leider van Libië. Hij is één van de laatste nog in leven zijnde leiders van het vroegere Pan-Arabisme en is meerdere malen in verband gebracht met terroristische aanslagen waaronder die van het Schotse Lockerbie. Recentelijk had hij nog een groot conflict met Zwitserland omtrent de arrestatie van zijn zoon over een handgemeen in een Zwitsers hotel. Inmiddels is deze ruzie bijgelegd, maar zijn maatregelen tegen Zwitserland waren draconisch te noemen. Zo arresteerde hij totaal willekeurig Zwitserse zakenmensen in Libië en hield hen gevangen als diplomatiek drukmiddel tegenover de Zwitserse regering, bevroor hij de olie-leveringen aan Zwitserland en riep op tot een Jihad tegen alles wat Zwitsers was.

[6] Lid van de koninklijke familie van de VAE. Kwam eerder negatief in het nieuws vanwege het uitlekken van een video waarop te zien is hoe hij een man eigenhandig aan het martelen is.

[7] Premier van de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) en heerser van Dubai.