Email |  Print | RSS | Comment |  

 Email |  Print

Sun, Sept 05, 2010 | The Meir Amit Intelligence and Terrorism Information Center

Bülent Yildirim accusing China of genocide and calling it part of a global attack on the Muslim world. The East Turkestan Platform has been holding a series of events (named “Condemnation of East Turkestan Genocide”) for the anniversary of "Urumqi massacres" of the 5th of July in 2009. The event series began with a press meeting in Eresin Hotel. IHH president Bulent Yildirim attended the press meeting and gave a short speech. A number of Uighurs from East Turkestan who are currently living in Turkey, MPs of AK Party, CHP, MHP, representatives of Felicity Party and Nation Party, Cihat Gokdemir, Head of Mazlumder’s Istanbul Office and representatives of various NGOs attended the press meeting. (IHH website, July 01-10, 2010)

The Aim of the Gaza Freedom Flotilla Was to Isolate Israel

In a speech given by IHH leader Bulent Yildirim two months prior to the Marmara flotilla, he presented a radical Islamic ideology with anti-Western and anti-Israeli motifs. He said that the aim of the flotilla was to isolate Israel by “breaking the siege” and stressed his determination to reach Gaza.

Overview

IHH, the Turkish organization behind the last flotilla to the Gaza Strip, holds a radical Islamic worldview with anti-Western and anti-Israeli characteristics, close to that espoused by the Muslim Brotherhood (Hamas’ parent movement).

IHH’s radical Islamic ideology was reflected in a speech given by its leader, Bulent Yildirim, at a large support rally in one of the suburbs of Istanbul two months prior to the flotilla (March 31). In his speech, Yildirim described the conflict between Israel and Hamas as part of a so-called “attack” on Muslims worldwide. Yildirim lashed out against Western countries and other countries for killing Muslims, praised Hamas, ignored the Palestinian Authority, and slammed Israel and its government. In the last part of his speech, Yildirim presented possible scenarios for which IHH was to prepare during the flotilla, stressing the organization’s determination to reach the Gaza Strip under any scenario, even if Israel used force against one of the ships.

The main points of his speech included (for more details see appendices):

A. Hamas is under attack from Israel, which aims to hit it due to Hamas’ election victory and “democratic” rise to power.

B. Israel’s attack in the Gaza Strip (i.e., Operation Cast Lead) is part of a global attack on the Muslim world: “Let us take a look at a picture of all the wars in the world. The US is killing Muslims. Where? In Afghanistan. NATO forces are killing Muslims. Where? In Iraq. Russia is killing Muslims. Where? In Chechnya. China is killing Muslims. Where? In northern Turkistan. Israel is killing Muslims. Where? In Palestine” (Yildirim then goes on to accuse Thailand, the Philippines, and India of anti-Muslim actions).

C. “The Muslim man cannot be defeated by the oppressors and the infidels;” “The day we agree to become slaves to the West [is the day] we taste failure. That is the situation in Iraq, Afghanistan, and Chechnya, but Allah willing, we shall not allow it in Palestine.” He further added, “If Al-Quds [Jerusalem] will be in Muslim hands, the whole world will be in Muslim hands.”

D. The aim of the flotilla is to end the siege on the Gaza Strip and to isolate Israel (i.e., a political goal rather than a humanitarian one). Yildirim said that the goal would be achieved under any scenario as soon as the flotilla was launched (“Plan A is to get in [the Gaza Strip]; plan B is to get in; plan C is to get inside. Is there a chance of it happening? We will get inside”). In Yildirim’s view, the organizers of the flotilla only stand to gain from it (“Look, Israel is losing Turkey, Jordan, and it will be left with no friends in the region”).

E. Yildirim listed three possible scenarios: the first—Israel would “act smart” and let the flotilla reach the Gaza Strip; the second—Israel would stop the ships and the passengers would be forced to spend a long time on board (several weeks), causing political and propaganda pressure on Israel; the third—Israel would attack the ship (hinting at the Mavi Marmara), the passengers would defend it, and eventually it would break the siege (Yildirim discussed the third possibility in an interview granted to the Turkish newspaper Vakit on March 31: “The third option is that Israel can go crazy and attack the flotilla. Obviously, that would put Israel in a predicament”). Yildirim noted that the possibility of Israel opening fire was taken into account in the third scenario.

Bulent Yildirim’s speech fits well with the evidence we have, indicating that the flotilla was a political and media provocation carefully planned by IHH. The speech also demonstrates that the flotilla was not designed to promote humanitarian goals; instead, its major aim was to further isolate Israel on the international scene and to support Hamas in the Gaza Strip, with which IHH shares a common ideology. Those who planned this provocation had taken into account and even prepared in advance for the possibility of a violent confrontation in which they could prevent the IDF from taking over the ship. They also considered the possibility of the IDF opening fire. Their purpose, as already mentioned, was to break the “siege” on the Gaza Strip, even in a scenario of resistance from Israel, counting on Israel’s unwillingness to attack a ship sailing under a Turkish flag (“What can Israel do? Will it open fire on us? Those who got on the ship took that into consideration. We have already made up our minds …”).

When addressing Western target audiences, human rights organizations and humanitarian activists who joined forces with IHH to organize the flotilla, IHH employed a markedly different terminology than that used by Bulent Yildirim in his speech. To them and to world public opinion, the aim of the flotilla was presented as providing “humanitarian aid” to the Palestinian people while breaking the Israeli “siege” using legal means. FAQs published on the IHH website in the months prior to the flotilla stressed that the ships were bringing humanitarian aid for the needy Palestinian people in the Gaza Strip (from IHH’s English website).

A poster on the English version of the IHH website which appeared prior to the launch of the flotilla. The terminology and portrayal of the goal are completely different from those presented in Yildirim’s speech, making no indication of the preparations for a violent confrontation with the IDF that IHH was engaged in at the time.

Comparison of the speech given by Bulent Yildirim to his “home crowd” in Turkey and the way IHH presented the goals of the flotilla to Western ears clearly shows that, during the preparations for the flotilla, IHH sent two conflicting messages: to its “home crowd” of Islamic supporters in Turkey, Yildirim presented the flotilla as an action taking place within the context of Islam’s fight on the “offensive” waged against it by world powers and countries. Furthermore, he praised Hamas, set a clear political goal of isolating Israel, played down the humanitarian aspect, and used belligerent terminology. On the other hand, when giving statements in English, aimed mostly at Western target audiences, IHH avoided making belligerent statements or using radical Islamic rhetoric, emphasizing the goal of sending “humanitarian aid” to the Gaza Strip and the dire situation of its residents.^[1]

Viewed in the context of Turkey’s internal situation, Yildirim’s speech is another example of the incitement campaign waged in Turkey by IHH (which holds a radical Islamic ideology) against Israel, the US, and the West (as well as other countries such as Russia and China, viewed by IHH as anti-Muslim). It is worth mentioning that a critical article published in the secular oppositionist newspaper Hurriyet slammed the ruling party for allowing hate propaganda against Israel and the West and letting Hamas and the Muslim Brotherhood engage in political and propaganda activities on Turkish soil.^[2]

Appendix A

Summary of Yildirim’s speech^[3]

Overview

On March 31, 2010, two months before the flotilla, IHH leader Bulent Yildirim gave a speech to a massive crowd in the Istanbul neighborhood of Uskudar during the so-called “Days of Istanbul’s support of Al-Quds [Jerusalem]”. On the same day, Yildirim granted an interview to the newspaper Vakit which included several themes similar to those that had appeared in his speech, even though the level of the radical Islamic rhetoric in the interview was lower. The speech and the interview were part of Yildirim’s campaign to shape Turkish public opinion in the months prior to the flotilla, both among Islamist “home crowds” (from which the operatives that fought the IDF were recruited) and among the entire Turkish public.

In a speech titled “If Israel [wants to act] wisely, it will not stop the flotilla”, Yildirim detailed IHH’s radical Islamic worldview. That worldview considers the Israeli-Palestinian conflict in general and the Israel-Hamas conflict in particular to be a reflection of a wider, global conflict in which imperialist and colonialist forces kill and suppress Muslims in various places worldwide. Bulent Yildirim praised Hamas, slandered Israel, and analyzed for his listeners the purposes of the then-to-be-launched flotilla and the various scenarios he expected to take place during the flotilla (the complete text of the speech in Turkish appears in Appendix B).

The portrayal of the conflict between Hamas and Israel

Bulent Yildirim portrayed Hamas’ coming to power (2006) as a democratic process which followed a democratic election. He claimed that following Hamas’ victory in the election, the whole world joined forces against it. Hamas, according to Yildirim, was the victim of destructive global powers of which Israel is part. Israel therefore imposed an embargo on Hamas and “most of the world countries supported [it] without making a sound…”

In his speech and other statements, Yildirim completely ignored Hamas’ jihadist ideology, its rocket attack on Israeli population centers, its military buildup, and the smuggling of weapons into the Gaza Strip. He also ignored Hamas’ violent takeover of the Gaza Strip (the Palestinian Authority does not exist in his speech or other statements). Instead, he chose to portray Hamas as an innocent victim of Israel and stronger world powers, as part of the worldwide campaign against Islam.

Yildirim went on to portray Hamas as a movement with a different worldview, “something outside of the global order”. Hamas opposes the “new order” of the world, which consists, according to Yildirim, of “colonialism, the order of exploitation”. “This is how they [colonialist powers] exploit Africa, the countries of the Asian continent, the countries of Islam… using Muslims as hostages in their internal wars”.

Having thus described Hamas and the nature of its conflict with Israel, Yildirim noted that there had been a war (Operation Cast Lead) in which Hamas and Palestine won (in Yildirim’s view, Palestine is represented by Hamas; he makes no mention of the Palestinian Authority). “The weakest people, with the most meager weapons, triumphed over one of the strongest armies in the world”. “First it was Hezbollah that taught [Israel] a lesson. Then they got a lesson from Hamas in Gaza, and Israel was defeated. However, Israel did not withdraw from Gaza following the defeat [sic] but suddenly started shouting that there are terrorists in Gaza”.

Yildirim then noted, “now the US supports that view as well” (i.e., the view according to which there are terrorists in Gaza); its official position therefore is that “the blockade must not be lifted until all terrorists are eliminated”. According to Yildirim, “several American diplomats who visited civilian charitable societies delivered that message”. However, there are still men of conscience in the world, Yildirim said, who oppose that position of the US, who seek justice by lifting the blockade, which is why requests are coming in from people from across the globe who wish to take part in the coming flotilla.

Defamation of Israel and its government

Yildirim portrays Israel as a country that brutalizes Muslims: “After Israel’s latest madness, nearly one million people were forced out of their homes” (apparently, that imaginary number refers to Operation Cast Lead). Israel, according to Yildirim, is ruled by extremist politicians who hold 85 percent of the cabinet. “Netanyahu is a psychopath” who ordered most of the (targeted) killings. And yet, Yildirim said that he is the most moderate member of the Israeli government, adding that the mad policy followed by this government is its own creation.

In his speech, Yildirim emphasized the importance of the Al-Aqsa Mosque, for which Muslims must sacrifice their lives and property, and the significance of ruling Jerusalem: “If Al-Quds [Jerusalem] will be in Muslim hands, the whole world will be in Muslim hands”. He then added (in an anti-Semitic tone), “the present rulers of Jerusalem are the Jews, the Zionists. All the suffering and the evil in the world today is a result of that. Jerusalem must therefore be liberated.”^[4]

The conflict between Israel and Hamas as part of the attack on the Muslim world

Bulent Yildirim argued, “our power is the Muslim world, Muslim unity”. According to Yildirim, unless the Muslim world unites, “there is no saving Gaza and Turkistan, which borders northern China”^[5] (a region where China, in Yildirim’s speech, is killing Muslims). Yildirim goes on to say that he had been informed that “the population of northern Turkistan is 20-30 million people, while the population of China is 1.3 billion people.” That, Yildirim said, is a mistake, since the Muslim nation numbers about two billion. “Once those who oppose us are out of our way, we will become the population with the greatest religious power,” he added.

As an example of the power of unity, Yildirim mentioned the incident involving the previous aid convoy in Egypt, which ended in a violent clash with Egyptian security forces in which he and IHH had been involved: “There, you saw what happened in Egypt when they tried to keep us from bringing in the aid convoy. The whole Muslim world united. At that moment, many countries expressed willingness to help organize another convoy…” (referring to Lifeline-3, an aid convoy that was involved in a violent clash with Egyptian security forces which refused to let it enter the Gaza Strip in January 2010).^[6]

Bulent Yildirim drew on several examples to demonstrate the scope of the “attack” on Muslims worldwide: “Let us take a look at a picture of all the wars worldwide. The US is killing Muslims. Where? In Afghanistan. NATO forces are killing Muslims. Where? In Iraq. Russia is killing Muslims. Where? In Chechnya. China is killing Muslims. Where? In northern Turkistan. Israel is killing Muslims. Where? In Palestine. Thailand is killing Muslims in Pattani Province. The Philippines is killing Muslims in Moro. India is killing Muslims in Kashmir. The wars in Africa are over but “all the people killed are Muslims. All of the killers are imperialist forces”.

Yildirim further added that “the Muslim man cannot be defeated by the oppressors and the infidels.” “When do we feel defeated? The day we agree to become slaves to the West [is the day] we taste failure. That is the situation we experience in Iraq, Afghanistan, and Chechnya, but Allah willing, we shall not allow it in Palestine, because the true owners of Palestine are those who struggle.”

Isolating Israel by “breaking the siege” on the Gaza Strip

According to Yildirim, the Israeli siege on the Gaza Strip strengthens Hamas (or “resistance”, as he put it). “We must make sure we lift the siege, [while] the role of those on the inside is to strengthen the resistance. As long as the siege continues, the resistance will become stronger.” He noted that while he had visited many war zones in the world, he came to the realization that Gaza Strip residents were one of a kind. They “do not break”, “they show photos of their friends and say, ‘this one died a shahid [martyr], and this one died a shahid, and this one will be a shahid.’”

Yildirim told his listeners that preparations were under way to launch an eight-ship flotilla (ultimately, six vessels took part in it). The goal of the flotilla, according to Yildirim, was to “isolate Israel”. That goal would be achieved by entering the Gaza Strip even if Israel attempted to prevent it. The organizers of the flotilla only stand to gain from it: “We’ve won as soon as the flotilla is launched.” Yildirim had no doubt about achieving the goal of isolating Israel: “Look, Israel is losing Turkey, Jordan, and it will be left with no friends in the region”. He then once again mentioned the previous convoy, which confronted the Egyptian security forces and which “gave the participants tremendous selfconfidence”.

At the end of his speech, Bulent Yildirim listed three possible scenarios that could take place during the flotilla’s voyage:

1. Scenario A, in which Israel “acts smart” and lets the flotilla enter the Gaza Strip. In that scenario, Israel would locate the flotilla at sea and let the ships enter the Gaza Strip. The flotilla would arrive quickly, the “siege” would be broken, and Israel would not have to contend with global public opinion. That scenario, according to Yildirim, “would be beneficial for Israel, and at the same time it may not hurt us.” In such a scenario, the organizers would not settle for entering the Gaza Strip just once; instead, “the siege must be lifted completely”.

2. Scenario B: Israel would stop the ships, and the passengers would remain on board for an extended period of time (several weeks). According to Yildirim, stopping the flotilla would be considered a violation of the law: “Israel has no right to stop the flotilla, and we will continue on our way without stopping.” A possible Israeli attempt to board a flotilla ship with passengers from over 46 countries on board (hinting at the Mavi Marmara, perhaps), “would allow us to buy more time”. “Fifteen or twenty days will pass. We will remain on board the ships. We will stay there for a month. What will happen next? All of those countries’ civilian organizations will start demonstrating and protesting. The issue will be discussed in the various parliaments.” “The longer we can stay at sea, the more time we will gain. All the officials from those countries will start running around. Then, even friendly countries will disengage from Israel.”

3. Scenario C: Israel would attack the ship (perhaps hinting at the Mavi Marmara), its passengers would defend it, and the ship would eventually “break the siege”. Yildirim mentioned that out of five previous attempts to break the siege, three had ended with ships successfully reaching the Gaza Strip despite Israel’s threats to open fire.^[7] Yildirim further added, “we want to protect the flotilla at this point [that is, to continue the process which started in the past]. What can Israel do? Will it open fire on us? Those who came on board the ship have taken that into account. We have made up our minds. We’ve succeeded as soon as we have made up our minds…”

In the last part of his speech, Bulent Yildirim stressed once again that all three scenarios played into the hands of the flotilla’s organizers. “If we are attacked, we will benefit. If we cause stalling, we will also benefit. If we manage to break [the siege], we will also benefit. That way, we will make the siege meaningless.”

He added, however, that one could not ignore the risks involved in the flotilla. He said that he had been asked why his organization had bought the ships instead of renting them. The answer was the following: “Dear brothers, we tried and we worked hard to rent [ships], but nobody agreed because the risk is too high…” He added, however, that it was a calculated risk: “They [the Israelis] will not attack the flotilla because the ships are sailing under a Turkish flag. A ship is like a country’s consulate. Attacking a ship is the same as attacking a Turkish consulate. In addition, it is not that easy.” Yildirim concluded by saying, “Allah willing, one day we shall see Palestine free.”

Appendix B

The original text of Bulent Yildirim’s speech^[8]

İHH Başkan Bülent Yıldırım: İsrail Akılıysa Bize Engel Olmasın!

March 31, 2010 | Rasthaber

Üsküdar meydanında düzenlenen “İstanbul’dan Kudüs’e Dayanışma Günleri” devam ediyor.

Vatandaşların yoğun katılımıyla devam eden “İstanbul’dan Kudüs’e Dayanışma Günleri’nin bugünkü konuğu İHH Başkanı Bülent Yıldırım’dı.

İHH Başkanı Bülent Yıldırım’ın “İstanbul’dan Kudüs’e Dayanışma Günleri” etkinliklerinde yaptığı konuşmasının tam metnini sunuyoruz:

Bülent Yildirim, organizer of the Freedom Flotilla is a Jihadist, Islamist and extremist.

Ambargo uygulandığı günden bugüne kadar uzun bir süre geçti. Hani Allah resulüne uygulanan bir ambargo vardı. Yiyecek içecek içeriye sokulmuyordu. Hiç kimse onlarla konuşmuyordu. Ama bir gün öyle oldu ki Müslüman olmayan vicdan sahibi insanlar bu ambargonun bitmesi gerektiğine karar verdiler. Sonra da o dönemin Müslümanlarıyla birlikte ambargoyu bitirdiler.

Şimdi İslam tarihinde bunun bir benzeri gerçekleşti. Kime yaptılar bunu? Gazze’ye yaptılar. Niçin yaptılar? Gazze neden ambargoya uğradı. Hani bir söz var ya bunlar önce kendi putunu yapar sonra da yer. Bunlar da hep diyordu ya dünyaya demokrasi gelsin, seçimle iş başına gelinsin. Sonra Hamas bir gün istişare mekanizmalarını çalıştırdı ve tamam dedi. Haklı Filistin davasında, bu haklılığımızı insanlar da anlasın diye “seçimlere girelim” dediler. Seçimlere girdiler. Ve Hamas seçimleri kazandı. Sonuçta ne oldu. Sonuçta, bütün dünya birleşti. Dünyadaki birkaç ülkenin dışındaki tüm ülkeler ya sessiz kalarak ya da yanında yer alarak bu ambargoyu desteklediler. Ve dediler ki Filistinlilere siz yanlış yaptınız. Biz, size seçim yapın dedik ama Hamas’ı mı kazandırın? dedik. Siz, Hamas’ı kazandırmayacaktınız. Çünkü, Hamas’ın düşünce dünyası, Hamas’ın dünyaya bakışı, dünya düzeninin dışında bir şey. Yeni dünya düzeni, sömürü düzenidir. İşte Afrika’yı sömürüyor, Orta Asya’yı sömürüyor. İslam ülkelerini sömürüyor. Birbirlerini sömürüyorlar. Veya birbirleriyle mücadele ederken Müslümanları kart olarak kullanıyorlar.

Dediler ki seçimler oldu. Anne ve babalar, Hamas’ı seçtikleri için suçlular. Bu suçluların cezasını çocuklar da çekmeli. Ne yapacağız? Ambargoda çocukları da hapsedeceğiz. Şuanda Gazze’de bir cezaevi var. Bu cezaevi, yarı açık cezaevidir. Biz, oraya gittiğimiz zaman, sanki bayramlarda ziyarete gider ya yakınları insanların, ya da ayda bir ziyarete gidersiniz, işte insanlar öyle sevindiler. Hele o savaş sırasında gittiğimizde, ilk o bombalar yağdığında girdiğimizde, insanlar içeride bayram ediyordu. Anlayamadık. Bunlar neden seviniyor. Sonra baktım ki bu insanlar neden sevinmesinler? Bu insanlar 4 yıldır sadece birbirlerini görüyorlar. Dışarıdan birileri geliyor. Hem de bu gelenler her şeyleriyle birlikte geliyorlar. Onlarla beraber her türlü bedeli ödemek için geliyorlar. Sanki onlar için bayram oldu.

Sonra savaş bitti. Savaşı aslında Hamas ve Filistin kazandı. Bunda tereddüdünüz olmasın. Dünyanın en güçlü ordularından birisine karşı, dünyanın en zayıf silahlarına sahip olan ama gözlerine baktığında gözlerinin içine bakınca cenneti yaşayan ve yaşatanlar savaştı ve sonuçta cennet aşıkları kazandı.

Rahmetli Necip Fazıl bir ihtilal zamanı diyordu ki “yoğurttan hükümete kartondan bıçak saplandı.” Yani aslında İsrail’in dünyaya sunmuş olduğu güç var ya çok büyük güç, her şeyden haberdar, her şeyi bilir, dünyayı yönetir. Öyle bir noktaya geldik ki haşa İsrail, Allah’tan daha büyük. Sanki onların oyununa karşı oyun kuramazmış gibi. Sanki onlar Müslümanlardan üstünmüş gibi. Korku bütün hücrelerimize sinmiş. Ama, birkaç tane genç, mücadele etti. Önce Hizbullah, Lübnan’da onlara dersini verdi. Sonra da Gazze’de Hamas, onlara dersini verdi. Ve İsrail, yenildi. Peki bu yenilgi, İsrail’in geri çekilmesine sebep oldu mu? Hayır! Bu sefer birden bire feryad etmeye başladı. İşte Gazze’de teröristler var. Şimdi Amerika öyle diyor Aslında bakmayın Obama, İsrail hükümetinin kulağını biraz çekiyor ama Amerika devletinin görüşü şudur: Gazze’deki teröristlerin hepsi öldürülmediği sürece, bu ambargo kalkmayacak.”

Amerikalı bazı diplomatlar, Türkiye’deki bazı sivil toplum kuruluşlarını ziyaret ederek bu mesajı vermiştir. Bir gerçek daha var. Avrupa’da da İngiltere’de de dünyanın her yerinde, nasıl ki Allah resulü (s.a) uygulanan ambargo karşısında yer alan müşrikler olduysa buralarda da ambargoyu ortadan kaldırmak isteyen adalet ve vicdan sahipleri var. O kadar hayret ettim ki 78 yaşındaki bir karı-koca kalkmış ve konvoya katılmış. Aynen ifadeleri şuydu: Bir 78 sene daha beklesek bu kapıda, girmeden geri dönemeyeceğiz. Allah’a şükürler olsun ki girdik.

Geçen bir televizyon muhabiri soruyor. Dedim ki bakın (Bu konvoyda da bunu test ettik. Şimdi gemide de bunu test ediyoruz. O kadar çok başvuran var ki gemiyle gitmek isteyen İnsanlar, yolumuzu kesiyor. Yalvarıyor. Biz, insanlara sizi alamayız demeye utanıyoruz. Bunlar biliyorlar belki de orada her şeyle karşılaşacaklar.) Bu gemiye binen herkes canıyla, kanıyla ve malıyla biniyor. O kadar dünyadan insan, bu gemilere malıyla, canıyla binmek istiyorsa o ambargo kalkacak, hiç çaresi yok Allah’ın izniyle. Ve buna tüm yüreğimle de inanıyorum. Çünkü en zor şey karar vermektir. Dikkat edin! Ambargo uygulandığı dönemlerde, insanların kararı çok alt düzeydeydi. İnsanlar, bir basın açıklaması yapalım ve ambargoyu gündeme getirelim diyorlardı. En fazla ufkumuz buydu. İşte Beyazıt meydanına çıkalım. İsrail Konsolosluğu’nun önüne gidelim. İşte, dünyadaki çeşitli sivili toplum örgütlerine faxlar çekelim. Diyelim ki bu ambargo halksız ve kaldıralım. Ama şimdi öyle değil. Kararlılığımız derinleşti. Neye mal olursa olsun bu ambargo kalkacak. Ve bu ambargo kalkarken de inşallah sebebi bizler olacağız. Allah, bizlere bunu nasip etsin.

Böyle bir kararlılığın arkasında hiçbir güç duramaz. Hele İsrail gibi bir gücün durması mümkün değil. Bunu da böylece bilesiniz. Yani, öyle çok güçlü olduğuna bakmayın. İsrail’in son yaptığı çılgınlıklardan sonra İsrail’in içerisinde dahi 1 milyona yakın insan İsrail’den göç etti. Bugünkü çılgın hükümetin, bu tavırlarını benimsemedikleri için. Siz ne yapıyorsunuz? Bütün dünyayı karşınıza alıyorsunuz. İsrail de bunun karşısında dünyadaki bütün fanatikleri İsrail’e çağırdı. Şuanda öyle bir duruma geldik ki İsrail hükümetinin kabinesi, tamamen fanatiklerden oluşmaktadır. Kabinenin %85’i bunların elinde. Diyorlar ki Lieberman, daha sert. Netanyahu ise ılımlıdır. Yahu Netanayahu, psikopatın teki. Ne kadar suikast varsa, bunu Netanyahu vermiştir. Ne kadar Müslümana zulüm varsa. Bunlardan birisinin altında Şaron diğerinin altında da Netanyahu vardır. Öyle bir hükümet kurdular ki Netanyahu bile ılımlı kalıyor. İşte Amerika da bundan korkmaktadır. Çünkü Amerika dengeli bir şekilde İsrail’i orada tutmak ve Müslümanların kulağını çekmek istiyordu. Ama baktı ki yaramaz bir çocuk var karşısında. Ve bu hükümet bu kabine Amerika’nın dediğini değil, kendi çılgın planlarını yapıyor. Şimdi Amerika’da böyle bir oyun sergileniyor.

Peki bizim için önemli olan hangisidir? Evet Avrupa Amerika ve dünyanın farklı bölgelerinden vicdan sahibi insanlar bizim yanımızda yer alacak. Ama hiç kimse kendi gücünün dışında başarıya ulaşamaz. Bizim gücümüz, İslam ümmetidir, İslam birliğidir. Eğer İslam ümmeti, harekete geçip, kendi aralarında birlik oluşturmazsa ne Gazze’yi ne de Doğu Türkistan’ı kurtarabilirler. Geçen birisi bana diyor ki “Doğu Türkistan’daki Müslümanların nüfusu 20-30 milyon, Çin’in nüfusu ise 1 milyar 300 milyon. Yanlış dedim. Çin’in nüfusu, 1 milyar 300 milyon. Ama İslam ümmetinin nüfusu, 2 milyara yakın. Yani bir kere yenik başlamayacaksınız olaya. Biz, kendi aramızdaki ihtilafları ortadan kaldırdığımız gün, nüfus olarak da dünyanın en büyük dini gücü oluyoruz. Ve biz bunu başarabiliriz. İşte Mısır’da gördünüz. En basit bir konvoyu engellediklerinden ötürü, bütün İslam halklarını birleştirdi. Şuanda bir çok devlet, “tekrar böyle bir konvoy yaparsanız, biz de yardımcı olalım da bu şeyler bir daha yaşanmasın” demeye başladı. Çünkü bundan sonra hiçbir iktidar, halkın iradesinin dışında hareket edemeyecek. Bunu kim sağlayacak. Bunu siz sağlayacaksınız. Bunun için değerli kardeşler! Bu dönemin adalet savaşçıları! Bir saniye vaktiniz yok. Sokağa çıkarak insanlara tek tek anlatacaksınız. Sayınız ne kadar çok olursa, ikna etme gücünüz ne kadar kuvvetli olursa, yeryüzünde o kadar adaletsizliği engelleriz.

Şimdi şöyle bir tabloya bakalım. Birisi diyor ki “İHH sadece İslam topraklarında çalışma yapıyor.” Eğer bir yardım kuruluşuysanız, ya da açılımınızda insan hakları kuruluşu varsa, neden sadece İslam topraklarında çalışma yapıyorsunuz?” Ben de ona “yanlış düşünüyorsun” dedim. Haiti’ye giden ilk biziz. Haiti’de kimsenin giremediği yerlere giden biziz. Nerede bir zulüm varsa biz oradayız. Onda bir sorunumuz yok. Hatta her zaman iftihar ederiz. Eğer Gazze’de Yahudiler olsaydı. Ve Müslümanlar, Yahudiler’e zulmetseydi. Ona da engel olurduk.

Mesela katarak ameliyatlarında Hristiyanlar da var. Öyle bir ayırım yapamayız. Bu kişiye dedim ki “sana bir tablo çıkaracağım. Dünyadaki bütün savaşlara şöyle bir göz gezdirelim. Amerika, Müslüman öldürüyor. Nerede öldürüyor? Afganistan’da. NATO güçleri, Müslüman öldürüyor. Nerede? Irak’ta. Rusya, Müslüman öldürüyor. Nerede? Çeçenistan’da. Çin, Müslüman öldürüyor. Nerede? Doğu Türkistan’da. İsrail, Müslüman öldürüyor. Nerede? Filistin’de. Tayland, Patani’de Müslüman öldürüyor. Filipinler, Moro’da Müslüman öldürüyor. Hindistan, Keşmir’de Müslüman öldürüyor. Bunun dışında başka bir savaş bilen var mı dünyada? Afrika’daki savaşlar bile bitti. Dünya da başka bir savaş var mı? Öldürülen hep Müslüman. Öldürenlerse dünyanın emperyalist güçleri. O halde ne yapacağız. Hala birbirimizle mi uğraşacağız. Vallahi, bu kadar açık bir tablo da hala birliği ve beraberliği kuramayan, hatta birlik ve beraberliği kurma yolunda engel olan her vakıf, her şahıs, her siyasetçi ve her aydın kendisine zarar vermiştir. Kıyamet günü bunu görecektir. Gerçekten de kendisine ve ailesine zarar verenler bunlardır.

Bundan ötürü değerli kardeşlerim. Bizim hedefimiz. Biz, doğru bilgiye ulaşırsak, üzerimizde neler hesaplanıyor bunu bilirsek kendi aramızdaki o bütün küçük ihtilaflar var ya işte onlar karı kocanın arasındaki ihtilaflar gibi istersen bitirebilirsin istersen devam ettirebilirsin. Bu sana kalmış bir şeydir. Nefisini ayaklar altına alırsan biter. Ama, Şeytan gibi kendini büyük görürsen, “benim aklım kardeşimin aklından üstündür. Benim dediğimi yapması gerekir” dersen o zaman senin, senin oluşturduğun zayıflık kapısından gözler göremediğin bir füze geçiyor ve Gazze’deki Ammar’ın Yasir’in başına düşüyor. Bu kadar basittir. İhtilafları bitirecek bir çalışmayı ortaya koymamız lazım.

Bu nasıl olur? Yıllardır “vahdet” dedik, “birlik ve beraberlik, kardeşlik” dedik. Değerli kardeşlerim, sözün artık anlamı kalmadı. Çok konuşmanın da artık vakti geçmiştir. Çok konuşarak öldürülen, katledilen, hakları gasbedilen, sömürülen kardeşlerimize hiçbir yardımda bulunamayız. Az konuşup, çok ilim sahibi olup, somut adımlar atanlar gerçek yiğitlerdir. O nedenle somut bir şeyler yapacağız. Şimdi hep beraber yapıyoruz. Hepiniz, tarihe yazılacaksınız. Buna inanın. Evet, biz karadan gittik. Ve bu konvoyu deldik. Biz orada, şunu ortaya çıkardık. İnsanlar zannediyordu ki bu ambargonun sahibi sadece İsrail’dir.

Müslüman, asla zalimlere ve kafirlere yenik düşmez. Katliama uğrar, belli bölgelerde işkence görür. Ama sonunda başarıya ulaşır. Ne zaman yenik düşeriz? Kendi içimizde işbirlikçiler çıkıp, kendi içimizde işbirlikçiler çıkıp yönetimi ele geçirirse ve kendi toplumunun halkının isteklerini değil de ailesinin, nefsinin isteklerini yerine getirirse ve de batıya köle olmayı en büyük erdem kabul ederse işte o gün yenilgiyi tadarız. Bugün Irak’ta, Afganistan’da, Çeçenistan’da yaşadığımız da budur. Ama inşallah, Filistin’de buna izin verilmeyecek. Filistin’in gerçek sahipleri mücadele ediyor. Bazıları gazete ya da sivil toplum kuruluşları adı altında, gelip görüşüyorlar. Bizler, bunların hangi niyetle geldiklerini biliyoruz. Bu ambargonun devam edip etmemesini araştırıyorlar. Ben de onlara “Siz yanlış yapıyorsunuz” diyorum. Çünkü bu ambargo devam ettiği sürece yok etmeye çalıştığınız Hamas güçleniyor. Siz zannediyorsunuz ki Hamas’ı yok edebilmek için ambargoyu sıklaştıracağız ve sonra da insanlar diyecek ki “Bu Hamas, yönetimi bize ev vermedi” diyecekler. Onlara “Bu Filistinliler, günlerce çadırda kalsalar hatta çadırı da kaldırsanız.. Bir kadın gördüm ben. 40 senedir, çadırda yaşıyor. Ama gözlerine baksanız, bizim kadınlarımızdan daha metanetliydi. Hani her gün sıcak suya, her gün farklı bir yemeği çocuğunun önüne getiren kadınlarımız var ya.. İşte onlardan daha metanetliydi. Çünkü direniş, onları daha da güçlendirmişti.

Şimdi bu ambargo aslında direnişi de güçlendiriyor. Bizim görevimiz ise ambargoyu kaldırmaktır. İçerdekilerin görevi de direnişi güçlendirmektir. Ambargo devam ettiği sürece de direniş güçlenecektir. Size şu kadarını söyleyeyim. Dünyanın her bölgesindeki savaş yerlerini gezdim. Gazze’de ilginç bir şey gördüm. O çocukların yenilmesi mümkün değil. Boşuna uğraşıyorlar. Yani onlar, nasıl bir yerde yaşıyorlar biliyor musunuz? Sanki cennete bir adım kalmış. Sen onlarla konuşuyorsun. Seni kırmamak için senle konuşuyorlar. Aslında bu dünyada değiller. Kendilerini öyle adapte ediyorlar. Anlatıyor fotoğraftakileri: bu şehid oldu, bu şehid oldu, bu da şehid olacak…

Bizden birisinin kardeşi şehid olsa üzülür. Gazze’ye ilk girdiğimizde bizi yaşlı bir adam aldı. Akşam ayrılmak istedi. Ben de bizimle kalmasını istedim. İki çocuğu şehid olmuş. Taziye kabul ediyor. Ama akşama kadar bize hissettirmedi. Böyle bir topluluk, değerli kardeşlerim. Bundan ötürü orası yenilmez, bunda hiçbir tereddüdünüz olmasın. Siz ne kazanıyorsunuz ona bakın. Gazze, siz olsanız da olmasanız da bu savaşı kazanır. Ama Gazzelilerin daha az bir bedel ödemesi için bizim Allah’a karşı görevimizi yerine getirmek için biz ne yapıyoruz ona bakalım.

Şuanda dünyada bir gemi organizasyonu yapılıyor. Şuanda bu organizasyona 8 gemi katılıyor. Bunların iki tanesi çok büyük. İrlanda, İngiltere, Yunanistan’dan ve Türkiye’den iki tane gemi alındı. Bu gemilerden bir tanesi, 3.500 tonluk. Bir tanesi de yolcu gemisi.

Büyük gazeteler, şimdiye kadar bu gemilerle ilgili olumsuz bir şey yazmadılar. Çünkü, Filistin’de Mescid-i Aksa var. Mescid-i Aksa’yı kalbinin bir köşesinde tutmayanın imanı zayıftır. Müslümanlar, mutlaka, Mescid-i Aksa’yı düşünmek, yardım etmek ve Aksa için gerekirse canını ve malını feda etmeyi göze almak zorundadır. Çünkü Mescid-i Aksa, kilit taşıdır.

Dünya hakimiyeti kimdedir diye birisi size sorarsa, Kudüs’ün kimin elinde olduğuna bakın. Eğer Kudüs’ün sahibi Müslümansa, dünya hakimiyeti de Müslümanların elindedir. Bugün Kudüs’ün sahibi, Yahudilerdir, Siyonistlerdir. Dünyadaki zulümlerin hemen hepsi de bunlardan ötürü olmaktadır. O nedenle Kudüs, özgürleşmelidir.

Bize soruyorlar: Gemiyle çıktığınız zaman ne yapacaksınız? İsrail sizi engellerse ne yapacaksınız? A, B, C planınız var mı? Var dedim. A planımız, içeri girmek, B planımız içeri girmek, C planımız içeri girmek. Başka şansımız var mı? İçeriye gireceğiz.

Peki biz ne zaman kazanıyoruz. İçeriye girerek mi? Hayır! Biz, bu gemileri hareket ettirdiğimiz anda kazanıyoruz. Şuanda bu kazanımların adımları başlamış bulunmakta. Bu konvoy olmadan önce bu ambargoyu bu kadar düşünüyor muydunuz? Kitle iletişim araçlarının bulunduğu bir dönemde size unutturulmadı mı? Konvoydan önce ambargonun içerisinde bazı işbirlikçi Arap ülkelerinin hatta bazı Filistinlilerin de olduğunu biliyor muydunuz? Bilmiyordunuz. Çünkü insanoğlu unutmayı sever. Dünyanın bir tarafını katlederken diğer tarafına güzel bir zenin hazırlasalar, insanoğlu o zeminde yaşamayı sever. Dolayısıyla konvoyu hareket ettirmekle hem Mısır hem de işbirlikçi adamlar kaybettiler. Şimdi sıra kimde? Şimdi sıra, İsrail’in tamamen yalnızlaştırılmasıdır. Ve bunu Allah’ın izniyle başaracağız. Bakın İsrail, Türkiye’yi kaybediyor. Mısır’ı da Ürdün’ü de kaybedecek. Bölgede hiçbir dostu kalmayacak. Bunda hiç tereddüdünüz olmasın. Konvoy, Mısır, Ürdün, Suriye, Türkiye hattındaki insanlar büyük değişim yaşadılar. İnsanlarda özgüven oluştu.

Şimdi bu gemiyle yola çıktığımız zaman planlarımızı yapıyoruz. Nasıl gidecek? Gemi, denizde görünecek inşallah. İşte o görüntü, insanlarda evet biz, bir şeyler yapabiliriz demesine yol açacak. Ve biz buradan çıktığımız günden itibaren İsrail akıllıysa bize engel olmadan gemilerin içeriye girmesine izin verecek. Çünkü, bu gemi içeriye hızlı girerse gündemde çok az kalır. Ambargo zaten kalkacak. Bunun ötesi yok. Bütün dünya ambargonun kalkması gerektiğini söylüyor. O zaman bu ambargoyu, daha fazla devam ettirip kendisini küçültmek istiyorsa, kendisi bilir. Ama bu gemilerin içeriye hemen girerse, dünyada “bu İsrail’de biraz da vicdan var. Bakın, çocukların ölmemesi için ambargonun delinmesine izin verdi” denilir. Bu birinci seçenek. Bu, İsrail için iyi olur. Bizim için de fena sayılmaz.

Ama bizim için iyi olan bir kere içeriye girmek değil. Ambargonun tamamen kalkmasını sağlamak. Diyelim ki İsrail, önümüze çıktı ve gemileri önümüze dizdi. Ne olacak? Uluslararası kanuna göre İsrail’in yaptığı kanun dışıdır. Birleşmiş Milletler bile İsrail’i kınıyor, deniz yolunu kapatmasını kanun dışı bulmaktadır. Bu kabul edilebilir durum değildir. Diyelim ki biz gemimize 40 farklı ülkeden temsilci aldık. İsrail, bizim gemimize çıkmak isterse, kanunen çıkamaz. İsrail, bizim gemilerimizi durdurmaya dahi hakkı yok. Bundan ötürü biz hiç durmadan gideceğiz.

Diyelim ki gemiye çıkmak istedi. O zaman da gemide 40 farklı ülkeden insan varsa, 40 ayrı temsilcinin gelmesi gerekiyor. Bu da bize zaman kazandıracak. Bu adamlar yazışacak gelecek gidecek. 15-20 gün geçer. Biz gemide kalırız. Bir ay da kalırız. Ne olacak o zaman? Bütün bu ülkelerin sivil toplum kuruluşları, aktivistleri, protestolar yapacak. Meclislerde bunlar konuşulacak. İnsanlar harekete geçecek. Büyük gösteriler düzenlenecek. Ve İsrail’in haksızlığını duymayan varsa da artık duyacak. Amerika halkından duymayanlar da duymuş olacak. Bundan ötürü bizi durdurursalar, kendilerine daha çok zarar verirler, biz denizde dursak zaman kazanırız. O ülkelerin bütün bürokratları bunlarla uğraşır. Bundan sonra İsrail’in dostu olan bürokratlar bile İsrail’le olan dostluğundan vazgeçer.

Üçüncü olarak ne olabilir. Burası dananın kuyruğunun koptuğu yer. Biliyorsunuz, daha önce 5 defa gemiyle, bu ambargo kırılmak için organizasyon yapıldı. Ben de dahil tüm Müslümanlar utansın diye söylüyorum. Yunanistan’dan bir grup aktivist, bir gemi yaptırdı. İçine 15-20 kişi aldı. Ve ilk ambargoyu delen onlar oldu biliyor musunuz? Tam 5 defa sefer düzenlendi. 3 defa girdiler. Hatta, “10 dk sonra sizi vuracağız” demelerine rağmen içeriye girdiler.

Fakat dördüncü seferde vuruldular. Beşincisinde gemilerine el konuldu. Bir defasında gemilerini yaktılar. Şimdi biz de gemileri o noktada korumaya çalışıyoruz. İsrail ne yapabilir? Bizi vurmaya mı kalkabilir? Zaten gemiye binenler, bunu göze almışlar. Biz, karar verdik. Biz, başarıyı karar verdiğimiz anda elde ettik. Biz, vurulsak da bizim lehimizedir. Bekletilsek de bizim lehimizedir. İçeriye girsek de bizim lehimizedir. Bu da ambargonun artık anlamının kalmadığı anlamına gelmektedir.

İsrail, Lazikiye’den Ariş’e gemiyi götürürken tatbikat ilan etti. 18 binlik alanını 35 bin alana çıkarttılar. Gemiyi taciz ettiler, hatta gemiye çıkmak istediler. Kaptan da cesur çıktı. İsrail, botu yaklaşınca, durması için bir şeyler söyledi. Kaptan dedi ki “boş verin hiçbir şey olmaz. Bizi durdurma hakları yok. Bizi vurmaya kalkarsalar, zaten gemi eskidir.”

Bazıları da bize şimdi, “gemileri, neden satın aldınız da kiralamadınız” diye soruyor. Değerli kardeşlerim, kiralamak için çok uğraştık ama hiç kimse kiralamadı. Çünkü risk alanı. Diğer bir konu da bu gemi, başka yardım çalışmaları için kullanılacak.

Size son olarak şunları söylemek istiyorum. Bu gemilere saldıramazlar. Çünkü bu gemiler, Türk bayrağı taşıyan gemiler. Bir ülkenin bayrağını taşıyor. Bu gemi, bir konsolosluk gibidir. Bu gemiye saldırdığı an, Türkiye’nin konsolosluğuna saldırmış olacak. Bundan ötürü öyle kolay değil.

İmşaallah, bir gün Filistin’in özgürleştireceğini göreceğiz. Kudüs’ün özgürleştireceğini göreceğiz. Kudüs, özgürleşince Hristiyanlar da Yahudiler de zulüm görmeyecek. Onların bize yaptığını biz onlara yapmayacağız. Çünkü biz, her insanın yaşam hakkı olduğuna, ibadet özgürlüğüne sahip olması gerektiğine inanıyoruz.

Allah’a emanet olun…

isra haber

Notes:

[1] Human rights and pro-Palestinian organizations which joined the coalition led by IHH have also described the aim of the flotilla as being humanitarian. Furthermore, the Human Rights Council in Geneva, which has established its own fact-finding mission, also makes use of that terminology (see UN Human Rights Council, The grave attacks by Israeli forces against the humanitarian boat convoy, June 23, 2010, A/HRC/RES/14/1).

[2] See our July 11, 2010 Information Bulletin: “Internal Turkish criticism of the Islamic regime for enabling Hamas and the Muslim Brotherhood to conduct political-propaganda activity on Turkish soil and sway public opinion against Israel and the West. In the background: a phone call from Turkey’s prime minister Tayyip Erdogan to Hezbollah leader Hassan Nasrallah”.

[3] rasthaber website, March 31, 2010.

[4] That anti-Semitic tone became even more apparent in Yildirim’s interview to Vakit (March 31): “Those who rule Jerusalem rule the world. In fact, it is now Zionism that dominates world affairs”.

[5] Yildirim referred to the region of Xinjiang in northwestern China, where there exists a conflict between the Chinese authorities and the local Muslim population. The IHH website accuses China of genocide.

[6] See the July 20, 2010 article: “The IHH Violence Against the IDF Was Similar as the Violence Against the Egyptian Security Forces”.

[7] Yildirim referred to four previous aid flotillas sent in 2008-2009 to the Gaza Strip by the Free Gaza movement (which joined the last IHH-led flotilla). Two flotillas reached the port of Gaza. In two other cases, the ships were stopped by the Israeli navy. The fifth incident took place during the Lifeline-3 convoy, when Yildirim rented a ship to transport the convoy’s vehicles by sea from the Syrian port of Latakia to the port of Al-Arish. Ultimately, the ship did not set sail.

[8] Rasthaber.com.