Email |  Print | RSS | Comment |  

 Email |  Print

Daniel Greenfield heeft een uitstekend artikel geschreven over de betekenis van de Boerka in de islamitische samenleving en waarom wij de Boerka moeten verbannen uit onze Westerse samenleving. Het artikel is op 24 mei, 2010 op zijn eigen website Sultan Knish gepubliceerd. Je kunt het originele engelse artikel hier lezen.

Vertaald uit het engels door Crethi Plethi,

Frankrijk en Zwitserland hebben een voorstel voor een verbod op de boerka¹ ingediend. Een boerka is een kledingstuk speciaal voor vrouwen en het hoofd, het lichaam en zelfs het gezicht bedekken, waardoor de drager er uitziet als een lid van de Ku Klux Klan die vergat zijn was te doen. België en Nederland krijgen mogelijk ook een verbod op de boerka. Linkse bewegingen reageren meestal typisch genoeg door de voorstanders van het verbod als intolerant te beschuldigen, met het argument dat het verbod contraproductief is en dat alle vrouwen die de boerka dragen dat doen omdat ze daar zelf voor kiezen – hoewel alle historische en mondiale bewijzen van het tegendeel spreken, “zouden moslims er niet over durven dromen om iemand te dwingen om de boerka te dragen.”

Maar wat zit er werkelijk achter de boerka? Islamisten hebben zich zorgvuldig gepositioneerd door het een zaak van Burgerlijk Recht te noemen en hun linkse bondgenoten lopen braaf met hen mee door deze zaak voor hen te verdedigen. Ondertussen hebben islamisten opzettelijk confrontaties geënsceneerd door vrouwen met een boerka naar een bank te laten gaan, of te laten stemmen of een rijbewijs te laten halen. Dit alles is slechts zinloos theater, als je bedenkt dat de voorstanders van de boerka het juist gebruiken als een instrument om vrouwen te weerhouden van het doen van deze dingen. Als je hieraan twijfelt, vergelijk dan de landen waar het dragen van de boerka dagelijkse praktijk is met hun benadering van de Rechten van vrouwen. Dat zijn landen waar vrouwen sterk afhankelijk zijn van mannelijke “begeleiders” zelfs voor fundamentele rechtsbeginselen en maatschappelijk transacties. En dat is waar het allemaal om draait bij de boerka.

Een boerka is een hulpmiddel voor het ontmenselijken van de drager. Om het voor hen moeilijker te maken om enige individuele interactie buiten hun eigen huis te hebben. Dit is niet een uitwas, dit is een kenmerk. Het depersonaliseert de vrouwen die het dragen. Het maakt het voor hen moeilijk om buitenshuis te werken, om een gesprek met een vreemde aan te gaan of zelfs als een individu gezien te worden. En nogmaals, dat is het hele punt waar het om draait. Boerka’s zijn het product van een cultuur en religie waarin vrouwen niet geacht worden om een functie buiten het huis te hebben. In welke zij geacht worden te verblijven als in een Purdah², ommuurd binnen in hun huizen.

Purdah is het Perzische woord voor de fysieke opsluiting van de vrouw in haar huis achter haar gordijn. Denk aan een individueel getto voor vrouwen binnen hun eigen familie. Dat is waar het hier om gaat. Purdah is ook het Perzische woord voor de sluier die het gezicht van een vrouw bedekt, terwijl ze een boerka draagt. Het woord Purdah betekent letterlijk gordijn. Als een vrouw haar huis uitloopt terwijl ze een boerka draagt, dan draagt ze als het ware een “draagbare” Purdah om zich heen. Ze draagt het opgelegde “sociale isolement” met haar mee.

We gebruiken het woord “gezichtsloos” om een uiting van opgelegde anonimiteit te beschrijven. Dat is precies wat de boerka doet. Het maakt één der geslachten (de vrouwen) geheel anoniem. Zonder gezicht. En we verbinden het “gezichtsloze” ook aan een gebrek aan persoonlijke autonomie. Omdat autonomie hoort bij eigen identiteit. Iemand zonder een gezicht heeft geen identiteit. Wat weer het hele punt is waar het om gaat in het creëren van een draagbare Purdah voor vrouwen met behulp van de boerka. Het ontneemt vrouwen hun individuele, sociale en juridische identiteiten, en kent deze bevoegdheden in plaats daarvan toe aan hun mannelijke “voogden.” En dat is precies waar de boerka voor nodig is, omdat vrouwen eerst moeten worden ontmenselijkt voordat ze kunnen worden beroofd van hun maatschappelijke en juridische rechten.

In islamitische culturen, waar de boerka verplicht is gesteld, worden ook de wettelijke rechten van de vrouw aan de man toegekend. Ze mag alleen reizen of grote financiële transacties verrichten via haar mannelijke “voogd.” Huwelijken, echtscheidingen en soms zelfs het besturen van een auto – vereist een mannelijke begeleider. Dit is echter niet alleen de stand van zaken in Saoedi-Arabië of Pakistan, maar ook in het hart van Europa en de Verenigde Staten. Wij hebben simpelweg geen wetten ingesteld die deze zaken handhaven, en dat is nog een reden waarom de islamisten de boerka erdoor duwen, om het voor hen doen. De boerka heeft hier weer het belang van een draagbare Purdah in het verwijderen van een vrouw uit de samenleving, zelfs terwijl ze nog steeds het recht van de wet aan haar kant heeft staan.

Wat zit er werkelijk achter al deze waanzin? Het antwoord is vrij eenvoudig, en het is hetzelfde antwoord op veel van de problemen in de islamitische wereld. Tribalisme. Mensen zijn geen individuen, ze zijn middelen voor het voortduren van het gezin. Beheersing van de voortplanting van de familie vereist goed beheersing van de vrouwen, aangezien dit cultureel verbonden is met de zuiverheid van de familie. Aangezien inteelt vaak voorkomt, zorgen dochters van een familie hoogstwaarschijnlijk met regelmaat voor nageslacht binnen de familie via een neef of een oom. En zo niet, dan worden ze gebruikt als ruilmiddel om toegang te krijgen tot goede bruiden voor de zonen van de familie of zelfs extra vrouwen voor de patriarch. En anders is hun huwelijk altijd nog gelinkt aan de eer en de status van het gezin. Dat betekent hoe dan ook dat vrouwen een product zijn wiens belangrijkste waarde haar zuiverheid is, die via Purdah of “isolatie van mannen” wordt bereikt.

Hoewel deze ideeën zeker niet begonnen zijn met de islam, volgt de islamitische wereld wel onsamenhangende religieuze leringen die stukjes, gestolen van het christendom en jodendom, vermengen met grote stukken van tribale gewoonten. De Mohammed van de koran degradeerde de vrouw al stevig tot een tweederangs status, maar de Mohammed van de Hadiths deed hem vaak in vergelijking welwillend lijken. En de islamisten maken daar selectief gebruik van zoals het hun dubbele agenda past in het compleet machteloos maken van de vrouw, wat een onderdeel is van het, door de Saudi’s gesponsorde proces, van radicaliserende moslims voor de mondiale jihad. Omdat ze moslimvrouwen zien als instrumenten voor de verovering van de vrije wereld.

Yasser Arafat pochte ooit dat, “De baarmoeder van de Arabische vrouw is mijn sterkste wapen.” Om een wapen te kunnen gebruiken, moet je het natuurlijk controleren. Als je de mens wilt transformeren in instrumenten, moet je hen eerst ontmenselijken. Je moet ze zien als objecten voor het bereiken van jouw doeleinden. De mentale toestand van moslimvrouwen in de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever, die hun jonge kinderen leren om zichzelf op te blazen en onschuldige mensen te vermoorden, toont treffend wat deze mensen zullen worden als ze eenmaal geprogrammeerd zijn. Maar terwijl de islamist het in het openbaar kan ontkennen, voor hem is Parijs, Londen, Amsterdam en New York… hetzelfde als Gaza.

Islamisten zullen tribalisme de schuld geven voor de staat waarin moslimvrouwen zich bevinden, terwijl zij zelf tribalisme omhelzen om hun eigen bevolking te scheiden en te controleren. Ze maken hun eigen getto’s en implementeren de Purdahs om een leger op te bouwen voor de verovering van het Westen. Hun leiders zien het Westers individualisme als een zwakte, maar ook als een verleidelijke bedreiging voor hun eigen volk. En zo blijft het patroon van tribalisme getatoeëerd op hun snel werkende hersenen, die benadrukt dat hun eer gekoppeld is aan hun vermogen om hun eigen vrouwen te controleren. Terwijl ze uiteraard de westerse vrouwen vernederen door ze aan te randen en te onteren. Dit is een bekend tribaal patroon in de islam. Het te schande maken van de familie van de buitenstaanders, en tegelijkertijd de eer van je eigen familie beschermen. Het aanranden van buitenlandse vrouwen, terwijl je je eigen vrouwen kleed in boerka’s.

Dit idee gaat terug tot Mohammed en de koran:

“O profeet, zeg tegen uw vrouwen, uw dochters, en de vrouwen van de gelovigen dat zij hun overkleding over hun hele lichaam laten hangen, zodat ze worden onderscheiden en niet worden lastig gevallen. God is Vergevingsgezind, Genadevol.” ³

De duidelijke uitleg is dat een vrouw die zich niet volledig omhuld, zou kunnen worden gemolesteerd. Terwijl een vrouw die zich wel omhuld zichzelf apart zet als behorend tot een moslim man, en daarom niet gemolesteerd kunnen worden.

De Hadith van Sahih Bukhari maakt duidelijk dat het zelfs voor hooggeplaatste islamitische leiders een probleem was, zoals Umar, een metgezel van Mohammed en de tweede kalief, om vrouwen met rust te laten… zelfs wanneer deze vrouwen Mohammeds eigen vrouwen waren.

“De vrouwen van de profeet hadden als gebruik om naar Al-Manasi te gaan, een grote open plek, om ‘s nachts aan de roep van de natuur te kunnen voldoen. Umar placht tegen de Profeet te zeggen: “Laat uw vrouwen gesluierd zijn,” maar Allah’s Apostel deed dat niet.

Op een nacht ging Sauda bint Zam’a, de vrouw van de Profeet, weg tijdens de “Isha tijd” en ze was een lange vrouw. Umar sprak haar aan en zei: “Ik heb je herkend, O Sauda.” Hij zei dat, omdat hij graag wilde dat de verzen van ‘Al-hijab’ [het waarnemen van sluiers door de moslimvrouwen] geopenbaard zouden worden. Dus openbaarde Allah de verzen van ‘Al-Hijab’.” [een volledige bedekking van het lichaam met uitzondering van de ogen].⁴

De psychologie van een Umar, die oplettend rond hing om het uiterlijk van een vrouw op te vangen waar hij niet mee getrouwd was om daarna het valse zelfingenomen voorwendsel te gebruiken dat, omdat hij een vrouw door haar lengte ‘s nachts herkend had, alle vrouwen zouden moeten worden gedwongen om sluiers te dragen – spreekt boekdelen over wat er nog steeds rondgaat in de hoofden van de islamisten van vandaag.

Hun idee van eer is onlosmakelijk verbonden met controle. Controle over vrouwen om familie-eer en hun eigen zelfbeeld te beschermen. Controle over buitenstaanders om de status van het gezin en het geloof te behouden. En een constante uitbreiding van die controle is nodig om hun eer gerust te stellen. Dus de jihad gaat voorwaarts in het Westen. Vrouwen moeten hun gezicht bedekken. En dan ook maar één oog overhouden. En er komt geen einde aan. Nooit komt er een einde aan.

De boerka is een instrument van ontmenselijking en controle. Het is een onderdeel van de grotere Jihad, die niet alleen over terrorisme, maar over de volledige onderwerping aan de sharia gaat, de islamitische wet, van iedereen en de hele wereld. Met het oog op het opnieuw bevestigen van de islam en de tribale eer van de moslims.

Het is onaanvaardbaar in de vrije wereld, omdat het de ontmenselijking van miljoenen vertegenwoordigd die gedwongen zullen worden om zich eraan te onderwerpen. En vele miljoenen meer in de toekomst. De islamisten begonnen hun campagne met de hoofddoek en het omkopen en dwingen van vrouwen in Europa en Amerika om het te dragen. Fysiek geweld is onderdeel van dat proces, vooral in Frankrijk, waar meisjes die het weigerden om een hoofddoek te dragen, net zoals de vrouwen van de volgelingen van Mohammed, kwetsbaar werden om gemolesteerd te worden. Als ik delicaat mag verwijzen naar georganiseerde misdaden als de “Tournade gang rapes” door moslim jongeren in de Parijse voorsteden. De Hijab was echter slechts de voorbereiding voor de boerka, wat de volgende stap is in de gedwongen ontmenselijking van vrouwen.

Evenmin heeft dit alleen maar invloed op moslimvrouwen. In bepaalde delen van Frankrijk, hebben niet-moslimvrouwen geleerd om de Hijab te gaan dragen zodat ze niet gemolesteerd gaan worden. Net zoals joodse vrouwen werden gedwongen om sluiers te dragen tijdens hun ballingschap onder moslims. Sheikh Hilali, de grootmoefti van Australië, heeft duidelijk uitgelegd wat er op het spel staat tijdens de Sydney verkrachtingszaken:

“Als je onbedekt vlees neemt en je plaatst het buiten op straat, of in de tuin of in het park, of in de achtertuin, zonder het af te dekken, en de katten komen het opeten… wiens schuld is dat, van de katten of van het onbedekte vlees? Het onbedekte vlees is het probleem. Als ze in haar kamer, in haar huis, in haar hijab, zou zijn geweest, zou zich geen probleem hebben voorgedaan.”

Sjeik Hilali

De vrouwen die verkracht werden waren niet-moslims, maar zover het Hilali betrof, was het hun eigen schuld, omdat ze niet in Purdah waren en geen Hijabs droegen.

Als moslims de hijab en vervolgens de Boerka blijven gebruiken als een onderscheidend kenmerk voor vrouwen die niet kunnen worden gemolesteerd, in tegenstelling tot vrouwen die wel misbruikt kunnen worden – zoals het was in de tijd van Mohammed – zullen vrouwen in het algemeen worden geïntimideerd in het dragen van de hoofddoek en de boerka. Zoals onder de Taliban de niet-moslimvrouwen en de moslimvrouwen de keus hebben tussen het opgeven van hun rechten of geconfronteerd worden met wrede mishandelingen.

Dit zijn de echte belangen in het boerka debat. Zijn vrouwen menselijke wezens of zijn ze alleen bedoeld om in Purdah te leven onder de jurisdictie van hun mannelijke “voogden”?

De opkomst van de boerka betekent het einde van burgerrechten voor vrouwen. Om dit te bewijzen hoeft men slechts te kijken naar landen waar de meerderheid van de vrouwen ze dragen. Tegenstanders van een boerka verbod beweren dat individueel misbruik ook individueel aangepakt moet worden, maar daarmee ontkennen ze dat deze misstanden onderdeel zijn van een groter probleem, in plaats van slechts individueel misbruik. Door islamitisch onderdrukking van vrouwen te ontkennen, ontkennen zij ook het toenemende gevaar van willekeurige daden van geweld, net zoals ze gedaan hebben met het islamitisch terrorisme.

Zou de Europese Raad net zo gemakkelijk doen over een religieuze beweging die het hervatten van slavernij bepleit op basis van afkomst. Wat als de Meesters sommige van hun slaven naar voren schoven om te betogen dat het slaaf zijn hun recht is indien zij zelf slaaf wensen te zijn. Het antwoord hierop is dat slaven geen burgers kunnen zijn. Als men echt een slaaf wenst te zijn, een anoniem persoon, dan is er geen tekort aan landen waar zulke zaken normaal zijn. De vrije wereld heeft er echter geen plaats voor. Het is niet de plek voor diegenen die vrouwen wensen te ontmenselijken, die verkrachting of moord op hun dochters rechtvaardigen als ze hun tribale gevoelens of familie-eer overtreden. Dat is geen vrijheid. Dat is slavernij.

Een boerka verbod confronteert een totalitaire ideologie die vrouwen tracht te ontmenselijken en hen van hun burgerrechten te beroven, om de macht binnen hun eigen ideologie te centraliseren langs oude tribale patronen. Als Europa dat toestaan zullen hun eigen vrouwen, vroeg of laat, langs dezelfde tribale wetten moeten leven. De islam is niet een passieve, maar een expansionistische ideologie. Het zal verspreid worden door middel van missionair werk, maar het zal nog enthousiaster verspreid worden door geweld. De islamitische geschiedenis maakt het onmogelijk om dit feit te ontkennen. Een boerka verbod is hetzelfde als er op aandringen dat geen enkele totalitaire ideologie “anonimiteit” kan opleggen aan de burgers van het land. Als we falen om het te verbieden is dat hetzelfde als het afzien van onze vrije burgerrechten ten koste van tribale onderwerping.

Noot:

¹ De boerka, burka of burqa (Arabisch : برقع) is een kledingstuk, dat vooral door (streng) islamitische vrouwen gedragen wordt. De boerka bedekt het gehele lichaam.
De boerka is de Afghaanse variant van de chador. Bij de boerka zijn de ogen echter niet zichtbaar, dat in tegenstelling tot de chador die het gezicht wel vrij laat (zoals in Iran). De vrouw kijkt bij een boerka door een soort gaas, waardoor zij zelf wel kan kijken, maar niet bekeken kan worden.
Onder het bewind van de Taliban was het dragen van een boerka voor vrouwen in Afghanistan verplicht.

² Purdah of Pardaa (Persisch: پرده, Urdu: پردہ betekent letterlijk “gordijn”) is de praktijk die verhindert dat vrouwen gezien worden door mannen. Volgens de exacte definitie: “Purdah is als een gordijn die de wereld van de man en de wereld van de vrouw, de gehele gemeenschap en de eigen familie, de straat en het eigen huis, het publieke en het privé leven, van elkaar scheiden net zoals het dat doet met de maatschappij en de individu.” Dit kent twee principes: fysieke scheiding der sexen, en de vereiste voor vrouwen om hun lichamen en hun vormen te bedekken. In de moslimwereld is deze praktijk sterk gelinkt met het namus concept. Namus is een ethisch aspect, een deugd, in een midden oosten islamitisch patriarchisch concept. Het is sterk geslachts afhankelijk binnen een familie en wordt omschreven met termen als eer, attentvol, respect, respectabel en gematigdheid. De term zelf wordt vaak vertaald met “eer.”

³ (33:59)

⁴ Sahih Bukhari 1.4.148