Email |  Print | RSS | Comment |  

 Email |  Print

Tue, Sep 01, 2009 | Arutz Sheva | By Nissan Ratzlav-Katz

Is verkrachting van gevangenen toegestaan in Islam?

Volgens een invloedrijke religieuze Sjiitische leider in Iran is dwang bij ondervraging in de vorm van verkrachting, marteling en drugs toegestaan, zolang het tegenstanders betreft van de Islamitische Republiek.

Deze Sjiitische leider, Mesba-Yazdi, is een persoonlijke geestelijk adviseur van President Ahmadinejad van Iran. Mesba-Yazdi wordt gezien als hard-liner, zelfs voor Iraanse begrippen. Naast zijn islamitisch messiaanse visie, ondersteund hij de verdergaande islamisering van de wereld, en roept hij openlijk op tot gewelddadige onderdrukking van de democratisch gezinde politici in Iran. Volgens Mesba-Yazdi staat “het gehoorzamen van de president, met de steun van de hoogste geestelijk leider van Iran, gelijk aan het gehoorzamen van God.”

mesbah yazdi

Op 11 augustus 2009 was er een bijeenkomst in Jamkaran, een populaire Sjiitische pelgrimage plek bij Qom, samen met sympathisanten van Ahmadinejad en Ayatollah Mohammad Taqi Mesbah-Yazdi. Volgens pro-democratische bronnen in Iran hebben Ahmadinejad en Mesba-Yazdi tijdens deze bijeenkomst over dit onderwerp gesproken met hun sympathisanten. Dit naar aanleiding van meerdere publicaties over de hele wereld dat gearresteerde betogers van de pro-democratische protestmarsen waren gemarteld en verkracht (waaronder nog jonge jongens) tijdens daarop volgende ondervragingen.

Op de vraag of een bekentenis, verkregen op basis van “het toepassen van psychologische, emotionele en fysieke marteling wel rechtsgeldig en betrouwbaar geacht werd volgens de wetten van de islam?”, antwoordde Mesba-Yazdi:

“Een schuldbekentenis van iemand die tegenstander is van de Velayat-e Faqih (het regime van de Iraanse Mullah’s) is toegestaan onder alle omstandigheden.”

Dit antwoord gaf de Ayatollah ook op een tweede vraag, maar dan als de bekentenis verkregen was na toediening van opiaten en andere middelen.

“Mag een ondervrager een gevangene verkrachten om hem/haar zo tot een bekentenis te dwingen?” luidde de volgende vraag.

Mesba-Yazdi:

“De voorzorgsmaatregelen die genomen moeten worden door de ondervrager zijn wel de rituele wassing en het opzeggen van gebeden tijdens de verkrachting. Als de gevangene een vrouw is, dan mag zij zowel vaginaal als anaal verkracht worden. Bij voorkeur mag daar niet iemand anders bij aanwezig zijn. Als de gevangene een man is, dan heeft het de voorkeur dat er wel een getuige bij is.”

Naar aanleiding van dit antwoord werd gevraagd of de verkrachting van jonge mannen en jongens “niet gezien werd als een daad van sodomie?”, waarop de Ayatollah antwoordde:

“Nee, natuurlijk niet, omdat de daad niet met wederzijds goedvinden plaats vindt. Mocht het blijken te zijn dat diegene die verkracht wordt seksueel opgewonden raakt en ervan geniet, dan mag de verkrachting niet herhaald worden.”

ahmadinejad and yazdi

Gekoppeld aan deze vraag werden de standpunten besproken van het verkrachten van vrouwelijke gevangenen die nog maagd waren. Ayatollah Mesba-Yazdi ging hier voorbij aan het toegestane karakter van een verkrachting, maar wees op het feit dat God in dit geval zelf een beloning gaf, wat inhield dat een vrouw verkracht mocht worden in de naam van de Islam.

Mesba-Yazdi:

“Als de gevangene ter dood veroordeeld is, dan mag zij voorafgaand aan de doodstraf verkracht worden door de ondervrager, wat een geestelijke beloning is gelijk aan de opdracht van de Hadj (naar mekka). Maar als ze niet ter dood veroordeeld is, dan is de verkrachting een geestelijke beloning voor de ondervrager gelijk aan het doen van een pelgrimage naar de heilige stad Karbala.”

Vraag: “En als de vrouw zwanger raakt? Wordt het kind dan als ‘buitenechtelijk’ beschouwd?”

Volgens de Ayatollah

“is een kind, volgens de wetten van de Koran,  dat geboren is van een zwakke (hier bedoeld hij de vrouw mee) die tegen de hoogste geestelijke leider van het land is, altijd een buitenechtelijk kind. Of het nou verwekt is als gevolg van verkrachting door een ondervrager of door seksueel contact met haar eigen man. Echter, als het kind opgevoed wordt door de ondervrager, dan wordt het kind niet als buitenechtelijk beschouwd, maar als een oprecht Sjiitische moslim.”