Email |  Print | RSS | Comment |  

 Email |  Print

Maandag, 23 Mei 2011 | Door Crethi Plethi

Ontmoeting tussen de Jordaanse koning Abdullah (R) en de leider van de Palestijnse Autoriteit President Mahmoud Abbas in het koninklijk Paleis in Amman, 23 mei 2011. (REUTERS/Yousef Allan/Royal Palace/Handout)

Mahmoud Abbas: “Hamas is Onderdeel van de — Democratische — Palestijnse Samenleving”

Nu de ontwikkelingen in Egypte, na de in het Westen zo bejubelde Egyptische revolutie, de verkeerde kant op gaan is het belangrijker dan ooit om de Westerse journalistieke- en politieke elite met de neus op de feiten te drukken. Maar net zoals dat in het verleden al het geval was, zal dat ook nu hoogstwaarschijnlijk niet het gewenste resultaat opleveren.

In dit geval gaat het over de recente opmerkingen van de leider van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas, die tijdens zijn bezoek aan de Jordaanse koning Abdullah II zei: “Hamas is een onderdeel van de Palestijnse samenleving.”

Met andere woorden, deze, door de Europese Unie en de Verenigde Staten als terroristische organisatie aangemerkte Hamas beweging, hoort bij de Palestijnen zoals klompen en tulpen horen bij Holland. Hiermee zegt hij tegelijk dat een meerderheid van de Palestijnen de aanslagen van Hamas op Israëlische doelen steunen, zoals dit inderdaad ook uit opiniepeilingen blijkt. En natuurlijk zijn de woorden van Abbas bedoelt om een zogenaamde “Palestijnse eenheid” te benadrukken vanwege de aanstaande poging om unilateraal een Palestijnse staat erkend te krijgen voor de Verenigde Naties in September. Dit is volgens Abbas uiteraard niet bedoeld om Israël te “isoleren” binnen de internationale gemeenschap.

Maar tussen de regels door raakt hij hier een kern van waarheid die over het algemeen genegeerd wordt in ons “vrije” Westen, zoals dat ook al met de Egyptische revolutie het geval was. Het is voor een meerderheid van de in het Midden-Oosten wonende Arabieren, Palestijnen en Egyptenaren onmogelijk om hun samenleving los te zien van islamitische uitgangspunten, van anti-Westerse en anti-Israëlische gevoelens en van hun perceptie van de werkelijkheid (zoals bijvoorbeeld de Arabische perceptie dat Israël door Joden bezet moslimgebied is).

De notie die wij in het Westen hebben van democratie is dan ook van een heel andere orde dan die in het Midden-Oosten. Wij gaan ervan uit dat democratie, op basis van universele waarden en normen, zal leiden tot een vooruitgang in vrijheid, gelijkheid en voorspoed voor onze samenleving. In het Midden-Oosten ligt dat heel anders. De islam heeft haar eigen waarden en normen, waarvan vele helaas nooit leiden tot vrijheid, gelijkheid en voorspoed (en dit geldt met name voor minderheidsgroeperingen zoals bijvoorbeeld Joden en Koerden, maar ook voor homoseksuelen, vrouwen en christenen).

En denkt u dat Egypte, nu het Moebarak regime gevallen is, het economisch beter zal gaan krijgen? Dezer dagen werd bekend dat het toerisme naar Egypte in het eerste kwartaal met 46% gedaald is en in de maand maart zelfs met 60%, de Egyptische financiële reserve is het laagst van de afgelopen vier jaar, de inflatie is hoog en geïnvesteerd wordt er niet meer. Wat denkt u gaat de bevolking doen als de economie de komende jaren geen brood meer op de plank bij de gewone man krijgt? Opnieuw een revolutie? Doe nog een gok… tegen die tijd liggen de zaken immers anders met een overgrote meerderheid in het parlement voor radicale islamitische groeperingen zoals de Moslimbroederschap en radicaal nationalistische bewegingen. De Egyptische grondwet zal tegen die tijd geïslamiseerd zijn net zoals de Egyptische samenleving waarbij de anti-Westerse en anti-Israëlische gevoelens de boventoon voeren. En een gemeenschappelijke vijand doet het goed in tijden van karigheid.

Dus wat betekent het als Abbas het heeft over een Hamas, die onderdeel is van de Palestijnse samenleving en eraan toevoegt dat “het een Palestijnse beweging is die een oppositierol uitoefent gebaseerd op democratische beginselen.”

Hij heeft het dan niet over de rol van de democratie zoals u en ik die begrijpen, maar bedoelt dan dat islamistische groeperingen zoals de Hamas passen en horen binnen de cultuur van de Palestijnen. Hij bedoelt dan dat de meerderheid van de Palestijnen geen vrede willen met Israël, laat staan erkennen dat een Joodse staat recht heeft op een stukje van het vroegere Palestijnse Mandaat. En ook bedoelt hij dat deze radicale terroristische organisaties kunnen rekenen op veel sympathie binnen de Palestijnse gemeenschappen. En dit is precies de belangrijkste reden waarom er nog steeds geen vrede is tussen Israël en de Palestijnen.

Tijdens zijn bezoek in Jordanië zei Abbas vandaag ook het volgende: “De (nieuwe) regering is niet Fatah of Hamas, maar het is mijn regering en het zal mijn strategie en politiek volgen.” Terwijl het algemeen bekend is dat Abbas juist als zwak wordt gezien binnen de eigen gelederen, maar dat Fatah hem in het zadel houdt vanwege zijn grote acceptatie voor het Westen. Abbas doet slechts wat hem opgedragen wordt door de haviken binnen het dagelijkse Palestijnse Bestuur. Zijn opmerking dat een nieuwe regering dan ook slechts zal bestaan uit ‘technocraten’ die geen lid zijn van een politieke fractie is slechts onbeduidend, want geen van deze ‘technocraten’ zal het in zijn hoofd halen om tegen de ‘democratische’ eisen van de Palestijnse (lees: radicale) islamistische of terroristische organisaties in te gaan. Herinnert u zich de controverse rond de ‘Palestine Papers’ nog? Dat zegt dus genoeg.

Barack Obama heeft in een toespraak (voor een Amerikaans-Israëlische lobbygroep) deze week gezegd dat Hamas zich zal moeten conformeren aan de uitgangspunten van het Midden-Oosten Kwartet (bestaande uit de EU, UN, VS en Rusland), wat onder andere een erkenning van het bestaansrecht van Israël inhoudt, het afzweren van geweld en het accepteren van alle bestaande overeenkomsten tussen Israël en de Palestijnen. De Hamas zal dat niet gaan doen. En dit is, volgens Obama, dan ook een obstakel voor vrede, “er kan van geen enkel land verwacht worden om te onderhandelen met een beweging die gezworen heeft dat land te vernietigen.”

Alleen al vanuit dit gezichtspunt is het een onverstandige zet van Abbas om samen te gaan met Hamas. Tenzij… hij geen vredesonderhandelingen wil. Nee, hij wil liever via de VN een Palestijnse staat erkend krijgen, omdat dit tegelijk betekent dat er geen concessies aan de onderhandelingstafel gedaan hoeft te worden. Over het “isoleren” van Israël gesproken.

Tijdens de Egyptische revolutie zaten er “deskundigen” bij Nederlandse televisieprogramma’s die zeiden dat het streven naar meer democratie in Egypte niet tegen gehouden moest worden vanwege het risico dat radicale moslimgroepen de macht zouden kunnen gaan grijpen in het parlement. Dat risico “hoort bij een democratisch kiesstelsel.”

Is het u overigens opgevallen dat dezelfde “deskundigen” nu angstvallig stil zijn tijdens de moordpartijen door het Assad regime in Syrië? Of spelen er hier ideologische uitgangspunten mee?

In ieder geval hebben we al eens eerder meegemaakt waar dit argument ons brengt. In de jaren ’30 kwam ene Adolf Hitler via ‘democratische’ verkiezingen — in maart 1933 haalde hij 288 zetels — in het Duitse parlement en in een coalitieregering. Al vrij snel zette hij via slimme zetten de rest buitenspel en ontstond het ‘Derde Duitse Rijk.’ 12 jaar later en met als resultaat tientallen miljoenen doden over de hele wereld, had onze democratie eindelijk afgerekend met dit ‘Duitse democratische kwaad.’

En zoals het voorbeeld van Hitler onderstreept, ook in het geval van de Fatah-Hamas samenwerking is het meer van hetzelfde. Eind 2006 en begin 2007 was er ook sprake van een “Palestijnse eenheidsregering.” En ook toen sprak Mahmoud Abbas met de Jordaanse koning, Abdullah II, over deze ontwikkelingen en werd het gepresenteerd als een vooruitgang voor het vredesproces.

En ook toen wees de Verenigde Staten (onder George W. Bush) erop dat Hamas eerst de uitgangspunten van het Midden-Oosten Kwartet moest accepteren voordat het een volwaardige partner in het vredesoverleg zou kunnen worden. We weten allemaal dat dit niet gebeurd is, sterker nog, in juni 2007 pleegde Hamas een coup in de Gazastrook en nam op ‘democratische wijze’ (zoals een echte oppositiepartij betaamt) de macht over met alle negatieve gevolgen voor Israël. Overigens, wist u dat Egypte in 2006 ook onder Westerse druk stond om door te gaan met democratische hervormingen binnen de Egyptische samenleving en staatsbestel? Dat was toen dan nog wel het Egypte van die “dictator” Moebarak.

Het getuigd van wijsheid en een vooruitziende blik als een samenleving, op basis van uitspraken en charters van groeperingen, besluit dat democratie niet bedoeld is om partijen aan de macht te brengen die tegen vrijheid, gelijkheid en voorspoed voor iedereen zijn. Daarom was ik ook benieuwd geweest hoe deze Nederlandse “deskundigen” zouden hebben gereageerd als het hier om de PVV was gegaan in plaats van de Moslimbroederschap in Egypte.

En uiteindelijk zijn het niet deze ideologische, naïeve of eigenwijze liberalen en linkse progressieven die hun foute zienswijze met hun leven zullen moeten bekopen, maar het in haar voortbestaan bedreigde Israël. Dat is nog eens makkelijk praten tijdens een avondje Pauw en Witteman.