Email |  Print | RSS | Comment |  

Gepubliceerd op 19 mei, 2010; Carl P Herslow åtalas för ”hets mot folkgrupp” – jmf med antisemitiska ljudband i Stockholmmoskén.

Vertaald en bewerkt door Crethi Plethi,

Niet alleen de Nederlandse rechtsspraak gaat de mist in als het gaat om vrijheid van meningsuiting en waarheidsvinding. Zoals het proces tegen Geert Wilders, wat vooral politiek gekleurd is en het Hof de vergelijking tussen de Koran en Mein Kampf beledigend voor moslims acht, terwijl Mein Kampf juist erg goed verkocht wordt in moslimlanden zoals Turkije, Egypte, Libanon en Bangladesh. Maar de waarheid over de islam mag niet gezegd worden in Nederland.

In Zweden is het links-islamitisch fascisme ook doorgedrongen in de rechtszalen. Getuige het onderstaande bericht met enkele belangrijke toevoegingen van onze kant:

Deze blog en “Jihad in Malmö” evenals verscheidene kranten meldden dat Skånepartiets fractievoorzitter Carl P. Herslow wordt beschuldigd van “aanzetten tot rassenhaat“, nadat hij op het stadsplein in Malmö te zien was met een pamflet waarop Mohammed en de 6-jaar oude Aisha waren afgebeeld.

Het bewuste pamflet

Het pamflet komt voort uit het algemeen bekende feit in de islam dat Mohammed [als 53-jarige] een 6-jarig meisje trouwt en als ze 9 jaar is voor de eerste keer seks met haar heeft. Het pamflet is dan ook iets wat gewoon wordt beschreven in de islamitische teksten over Mohammed –  en hij is het primaire rolmodel voor moslims. Hoe deze “profeet” geleefd heeft is een voorbeeld voor moslims om na te streven, want hij is volgens hun overtuigingen “de perfecte mens.”

En dat dit voorbeeld nagevolgd wordt in moslimlanden is duidelijk. Sinds juni 2002 is het in Iran legaal om een 9-jarig meisje te trouwen met toestemming van haar ouders. De Taliban moedigen families aan om hun dochters uit te huwelijken vanaf 8 jaar. In september 2003 publiceerde The Dallas Morning News een artikel over Nigeriaanse moslim meisjes, die uitgehuwelijkt werden voordat hun jonge lichamen volgroeid waren en daarna zwanger werden. Velen hadden eigenlijk een keizersnede nodig om te bevallen, maar kregen die niet. Anderen overleefden de bevalling wel, maar hielden er een geperforeerde baarmoeder aan over. En in Ivoorkust zorgde een moslim ervoor dat zijn dochter niet naar school ging, omdat zij daardoor toch alleen maar haar tradities zou kwijtraken. Nadat hij haar uitgehuwelijkt had, liep zij van huis weg, maar keerde uiteindelijk terug. Haar vader bond haar vast en sloot haar drie dagen op, brandde haar rug met een vurige ijzeren pook en dwong haar daarna te trouwen met een 40-jarige man.

Dat Mohammed een jong kind seksueel aanrandde is dus geen geheim.¹ Toch kiest de Zweedse Justitie ervoor Carl P. Herslow te vervolgen vanwege het aanzetten tot rassenhaat (“hets mot folkgrupp”).

Zet dat in verhouding tot wat er in de moskee bij “Medborgarplatsen” in Stockholm gebeurd is. De moskee verkocht in 2005 antisemitische tapes – Joden werden daarin vergeleken met apen, varkens en allerlei ziekten, en dat de “Endlösung” voor de joden een “jihad” was – de heilige oorlog.

“O Allah, vernietig de joden, O Allah, vernietig de joden! O Allah, vervloek hen en verdrijf hen en laat hen gegeseld worden met lijden. O Allah, van hemel en aarde!”

De toenmalige Zweedse Justitie kanselier, Göran Lambertz, begon een vooronderzoek vanwege het aanzetten tot haat, maar besloot de zaak te laten rusten op grond van het feit dat de banden weliswaar “zeer kritisch over de Joden” waren, maar anderszins was er geen overtreding van de Zweedse Wet.

Dus vandaag de dag kun je in Zweden een man juridisch vervolgen voor het vertellen van een bewezen waarheid wat openlijk wordt beschreven in islamitische teksten, maar voor het juridisch vervolgen van moslims die oproepen tot moord op joden ziet Justitie geen grond, want dat valt niet onder aanzetten tot haat.

Het verkopen van audio-tapes waar u aanzet tot massamoord op de joden, is natuurlijk iets heel anders dan het publiekelijk laten zien wat Mohammed heeft gedaan. Het eerste zou strafbaar gesteld moeten worden en het tweede juist niet. Maar in plaats daarvan doet Zweden precies het tegenovergestelde.

Waarom? Het antwoord is simpel. Dit keer zijn het de moslims die het gevoel hebben “onrecht” aangedaan te worden. Er zijn geen bedreigingen van geweld geuit naar moslims, er zijn geen leugens verteld over Mohammed – er is alleen een presentatie gegeven over het leven van Mohammed.

De waarheid kan in Zweden anno 2010, net als in Nederland, tot vervolging leiden.

Noot:

¹ Zie de 6 belangrijkste bronnen van islamitische teksten, die als de betrouwbaarste hadith worden aangemerkt binnen de islamitische traditie en 2 hoogst gerespecteerde moslim historici ibn Ishaq en al-Tabari:

1. Sahih al-Bukhari 810-870 A.D. 256 A.H.
   Bukhari vol.5 book 58 ch.43 no.236 p.153.
   Bukhari vol.5 book 58 ch.43 no.234 p.152.
   Bukhari vol.7 book 62 ch.60 no.88 p.65.
   Bukhari vol.7 book 62 ch.115 no.163 p.119.
   Bukhari vol.5 book 58 ch.44 no.245 p.158.
2. Sahih Muslim 817-875 A.D. 261 A.H.
   Sahih Muslim vol.2 book 8 ch.548 no.3309 p.715-716.
   Sahih Muslim vol.2 book 8 ch.548 no.3310 p.715-716.
   Sahih Muslim vol.2 book 8 ch.548 no.3310,3311 p.716.
   Sahih Muslim vol.4 book 29 ch.1005 no.5981-5982 p.1299.
3. Sunan Abu Dawud 817-888/9 A.D. 275 A.H.
   Sunan Abu Dawud vol.2 book 5 ch.700 no.2116 p.569.
   Sunan Abu Dawud vol.3 book 36 ch.1769 no.4913 p.1373.
   Sunan Abu Dawud vol.3 book 36 ch.1770 no.4915 p.1374.
   Sunan Abu Dawud vol.3 book 36 ch.1770 no.4916 p.1374.
   Sunan Abu Dawud vol.3 book 36 ch.1770 no.4917 p.1374.
   Sunan Abu Dawud vol.3 book 36 ch.1770 no.4918 p.1374.
   Sunan Abu Dawud vol.3 book 36 ch.1770 no.4915-4919 p.1374.
4. Tirmidhi 825-892 A.D. 209-279 A.H.
   Tirmidhi, “Marriage according to Allah’s apostle”, #1027.
5. Sunan Nas’ai 830-915 A.D. 215-303 A.H.
   Sunan Nas’ai, Book of Marriage, no.3255.
   Sunan Nas’ai, Book of Marriage, no.3256.
   Sunan Nas’ai, Book of Marriage, no.3257.
   Sunan Nas’ai, Book of Marriage, no.3258.
   Sunan Nas’ai, Book of Marriage, no.3256.
6. Ibn-i-Majah 824-886/887 A.D. 273 A.H.
   Ibn-i-Majah vol.3 book 9 ch.13 no.1876 p.133.
   Ibn-i-Majah vol.3 book 9 ch.13 no.1877 p.134.
7. De historicus ibn Ishaq – 767/773 A.D. 145/151 A.H.
   Guillaume, A., The Life of Muhammad, a translation of Ibn Ishaq’s Sirat Rasul Allah, Oxford University Press, Karachi, Pakistan, page 682.
8. De historicus al-Tabari – 923 A.D.
   al-Tabari vol.9 p.129-131.
   al-Tabari vol.7 p.7.
   al-Tabari vol.39 p.171,173.

 Email  Print