Email |  Print | RSS | Comment |  

 Email |  Print

Tue, Feb 08, 2011 | NOS/WikiLeaks | Bewerkt door Crethi Plethi

WikiLeaks: Verhagen Onthutst Na Bezoek Lieberman

Op 11 november 2009 had Maxime Verhagen een ontmoeting met de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Lieberman die toen op bezoek was in Nederland.

Volgens een WikiLeaks kabel van de Amerikaanse ambassade in Den Haag was Verhagen na afloop onthutst over de handelswijze van Lieberman en met name over de voorgenomen bouw van nieuwe huizen in Gilo, waar Lieberman tijdens zijn gesprek met Verhagen met geen woord over had gerept. Volgens een Nederlandse ambtenaar die in het WikiLeaks document geciteerd wordt “is het bezoek van Lieberman een goed voorbeeld van hoe je mensen kunt irriteren en vrienden verliezen.”

Ondanks deze persoonlijke “aanvaring” was Verhagen content met de consensus binnen de EU om tegen anti-Israëlische VN resoluties te stemmen die in 2009 nog minder gebalanceerd waren dan de jaren daarvoor. Nederland is één van de weinige landen die, samen met de Verenigde Staten, tegen anti-Israëlische resoluties stemt in vergaderingen van de Verenigde Naties.

Ondanks de goede betrekkingen tussen Nederland en Israël ging er blijkbaar tijdens het bezoek van Lieberman van alles mis.

Zo had Avigdor Lieberman een diner met Geert Wilders. Hoewel Verhagen nu in een gedoog akkoord is belandt met de PVV om te kunnen regeren met de VVD, viel de ontmoeting tussen Geert Wilders en Lieberman in 2009 nog slecht bij Verhagen.

Volgens het document was het gesprek tussen Verhagen en Lieberman niet goed van start gegaan. Lieberman had het woord genomen en 20 minuten lang doorgepraat, terwijl Verhagen weinig anders kon doen dan luisteren.

De geciteerde Nederlandse ambtenaren vertelden de Amerikanen dat Lieberman geen enkele vooruitgang liet zien ten aanzien van het vredesproces. Hij was cynisch over elke palestijn tot aan Mahmoud Abbas toe. Daarnaast zou Lieberman de bal bij de Palestijnen hebben gelegd aangezien zij het waren die een probleem hadden en niet de Israëliërs.

Tijdens het gesprek met Verhagen wees Lieberman ook op het toenemende wantrouwen van Israël richting Turkije. Hij suggereerde dat de Turkse-Iraanse-Syrische samenwerking in feite een plan was om Irak onderling te verdelen nadat de Amerikanen uit Irak vertrokken zouden zijn. Dat dit wantrouwen niet geheel misplaatst was zou later blijken tijdens het Gaza Flotilla incident. Een vloot met hulpgoederen probeerde op 31 mei 2010 de Gaza blokkade te doorbreken, hoewel Israël een legitieme en volgens internationaal recht afgekondigd embargo had opgelegd om Hamas zoveel mogelijk te beperken in het ontwikkelen van een terroristische legermacht. De Turkse regering werkte niet mee aan het Israëlische verzoek om de hulpgoederen over land naar Gaza te brengen. Uiteindelijk zag Israël zich gedwongen om militair in te grijpen waarbij 9 ‘activisten’ om het leven kwamen. Volgens de Israëlische regering handelden de soldaten uit noodweer tegenover gewelddadige ‘activisten’ die voorbereidingen hadden getroffen om het gevecht met de soldaten aan te gaan.

Na de monoloog van Lieberman zou Verhagen de vriendschap tussen Israël en Nederland benadrukt hebben, maar daarbij gezegd hebben dat Nederland niet kan doorgaan met het verdedigen van Israël als er geen actieve medewerking is vanuit Israël. Verhagen doelde hierbij op de nederzettingenpolitiek van de Israëlische regering (Nederland beschouwt ze als illegale nederzettingen). Verder drong Verhagen er vooral op aan om de sancties tegen de Gazanen te verlichten en de positie van Abbas te versterken.

Later op de avond zou Lieberman tijdens een toespraak in het Golden Tulip Hotel in Amsterdam zeggen “dat de nederzettingen wat Israël betreft geen obstakel voor vrede met de Palestijnen zijn.” Om dit te benadrukken refereerde hij aan het vredesverdrag met Egypte, waarbij Israël de gehele Sinaï aan Egypte teruggaf, ook al had Israël daar nederzettingen gebouwd. Een recenter voorbeeld was de Gaza Strip waar Israël in 2005 alle Joodse nederzettingen ontmantelde en de Joodse inwoners dwong om Gaza te verlaten. Lieberman merkt dan ook op dat hij zelfs “zijn eigen woning op de Westelijke Jordaanoever zal verlaten als dat vrede brengt met de Palestijnen.”

Bron: WikiLeaks

235918

2009-11-20

09THEHAGUE707

Embassy The Hague

CONFIDENTIAL//NOFORN

09SECSTATE118799|09THEHAGUE615|09THEHAGUE668

C O N F I D E N T I A L SECTION 01 OF 02 THE HAGUE 000707

NOFORN

SIPDIS

E.O. 12958: DECL: 11/19/2019
TAGS: PREL, UNGA, IS, PINR, KPAL, NL, EU
SUBJECT: NETHERLANDS/ISRAEL: DISMAYED
REF: A. SECSTATE 118799
B. THE HAGUE 668
C. THE HAGUE 615

Classified By: PolEcon Counselor Andrew C. Mann for reasons 1.4(b,d)

1. (C/NF) SUMMARY: The Dutch will support EU consensus on the
anti-Israel resolutions at UNGA, having negotiated a strong
Explanation of Vote (EOV) by the EU. FM Verhagen was
dismayed by the latest Israel decision on settlements in
Gilo, and angered by the surprise announcement of new
settlements in Gilo shortly after a visit and phone call with
Israeli FM Lieberman. FM Lieberman’s visit on November 11
was a demonstration of how to irritate people and lose
friends. In contrast with an earlier meeting of the two
ministers, however, Lieberman seemed fully in charge. END
SUMMARY.

2. (C) ANTI-ISRAEL RESOLUTIONS AT UNGA: Post delivered reftel
A points to key MFA contacts on UN, human rights and Middle
East affairs. In a November 19 discussion with Dorine Wytema
and David Zeverijn, senior policy officers in the Middle East
department, Zeverijn indicated the Netherlands would support
the EU consensus position on the anti-Israel resolutions.
This year’s resolutions are significantly worse than last
year’s. However, the Dutch were satisfied that their firm
position within the EU yielded a strong EOV with language
addressing the Goldstone report, the blockade language, the
rocket attacks and Israel’s right to self defense. Within
the EU, we found ourselves needing to pick our battles and
therefore opted to support consensus, said Zeverijn.

(COMMENT: The Dutch have been criticized for their tough
position on Serbian accession to the EU, among other issues,
and may be seeking to take a more conciliatory approach
within the EU. END COMMENT.)

Zeverijn added that Dutch
domestic politics, with some parties highly critical of
Israel, also made it difficult for Verhagen to buck EU
consensus (reftel C). Finally, Zeverijn suggested it was
best to avoid a repeat of the EU split that occurred during
the Geneva debate over the Goldstone report.

3. (C/NF) REACTION TO NEW SETTLEMENTS: Wytema advised
confidentially that FM Verhagen was angry about the Israeli
decision to approve settlements in Gilo. Some of his anger
stemmed from the fact that FM Lieberman did not reveal the
settlement plan during a December 11 visit to The Hague or in
a thank you call afterward. In public comments, Verhagen
said he was dismayed by the new settlements. (NOTE:
Verhagen used the Dutch word onthutst, which one
commentator translated as flabbergasted, and onthutst
probably sounds slightly stronger than dismayed to Dutch
ears. However, Zeverijn indicated the FM’s remarks matched
the U.S. language indicating dismay. END NOTE.)

4. (C/NF) VISIT BY FM LIEBERMAN: Zeverijn described
Lieberman’s visit as a demonstration of how to irritate
people and lose friends. Wytema noted that Lieberman
started first and spoke for 20 minutes without giving
Verhagen the opportunity for a back-and-forth dialogue.
Lieberman also had dinner with far-right Freedom Party leader
Gert Wilders during his visit. According to Wytema,
Lieberman made no movement on peace settlement issues, was
pessimistic and cynical about every Palestinian, including
Abbas, and asserted the ball was in Palestine’s court because
the problem was not with us. Lieberman also expressed
distrust of Turkey, suggesting the Turkey-Iran-Syria
Qdistrust of Turkey, suggesting the Turkey-Iran-Syria
rapprochement is part of a plan to divide Iraq after the
Americans depart. Verhagen told Lieberman you need
friends, and emphasized his friendship, but noted that the
Netherlands cannot go on defending Israel without helpful
actions by the Israelis. Verhagen urged movement on the
settlements issue, noting that the Netherlands viewed them as
illegal and a violation of obligations under the roadmap. A
good gesture, even a temporary moratorium, would help.
Verhagen also urged Lieberman to strengthen Abbas — Israel’s
best partner. He asked Lieberman to lift border
restrictions against the Palestinians to better address
humanitarian concerns, while reaffirming Dutch support for
anti-smuggling efforts. Finally, he urged further
investigations of the Gaza conflict, noting that he would try
to keep international resolutions in New York fair, but
that Israel could help with more transparent efforts and more
publicity with its investigations. Zeverijn concluded that
the visit had one benefit — it deflected criticism from the
Dutch parliament away from Verhagen and toward Lieberman.

5. (C) LIEBERMAN IN CHARGE: Wytema noted that Leiberman
seemed fully in charge in the meeting, and that D/FM Ayalon

THE HAGUE 00000707 002 OF 002

and other staff did not speak. (NOTE: This contrasts with a
previous meeting in Jerusalem, where Lieberman appeared
frustrated and deferred to his staff. END NOTE.)

GALLAGHER